 |
|
|  Κυριακή 23/5
Απίστευτη τραγωδία
Ήρθε σε αντιπαράθεση με έναν οδηγό και εκείνος πυροβόλησε και σκότωσε το παιδί της!!!
ΑΠΕ-ΜΠΕ,zougla.gr,protothema.gr
Ένα 6χρονο αγόρι σκοτώθηκε από σφαίρες σε αυτοκινητόδρομο της Καλιφόρνιας, όταν η μητέρα του ήρθε σε αντιπαράθεση με έναν άλλον οδηγό, μεταδίδουν τα τοπικά μέσα ενημέρωσης.
Η μητέρα του μικρού Άινταν Λίος πήγαινε να αφήσει το παιδί στο σχολείο του στο Όραντζ, περίπου 50 χιλιόμετρα νοτιοδυτικά του Λος Άντζελες, όταν ένα αυτοκίνητο την προσπέρασε κάνοντας έναν επικίνδυνο ελιγμό. Η γυναίκα και ο άλλος οδηγός αντάλλαξαν άσεμνες χειρονομίες, μέχρι που το ένα από τα δύο άτομα που βρίσκονταν στο δεύτερο αυτοκίνητο πυροβόλησε προς το μέρος της και χτύπησε το αγόρι που καθόταν στο ειδικό καθισματάκι του.
«Είπε: μαμά, πονάει η κοιλιά μου» αφηγήθηκε η αδελφή του Άινταν, η Αλέξις Κλούναν, στο τοπικό τηλεοπτικό κανάλι Fox 11. Πανικόβλητη, η μητέρα σταμάτησε στην άκρη του δρόμου, πήρε το παιδί αγκαλιά και διαπίστωσε ότι αιμορραγούσε.
Ο Άινταν μεταφέρθηκε σε νοσοκομείο όπου υπέκυψε στα τραύματά του.
«Πρόκειται για μια μεμονωμένη ενέργεια οδηγικής βίας» σχολίασε ο Φλορεντίνο Ολιβέρα, αξιωματικός της Τροχαίας της Καλιφόνριας, στην εφημερίδα Los Angeles Times.
Τα δύο άτομα που βρίσκονταν στο όχημα από το οποίο προήλθαν τα πυρά δεν έχουν εντοπιστεί ακόμη.
Την περασμένη Τρίτη στην Ουάσινγκτον μια γυναίκα και ο 5χρονος γιος της τραυματίστηκαν από σφαίρες, αφού η μητέρα ζήτησε από έναν άνδρα που κυκλοφορούσε με ηλεκτρικό πατίνι να κόψει ταχύτητα.
Από τις αρχές του έτους 119 παιδιά ηλικίας κάτω των 11 ετών έχουν σκοτωθεί από σφαίρες στις ΗΠΑ και 274 τραυματίστηκαν, σύμφωνα με τον ιστότοπο Gun Violence Archive.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
