|
| Πέμπτη 3/6
VIVA CUBA
Εμβόλια κατά της Covid-19: Η Κούβα λέει πως βρίσκεται σε επαφή με «πάνω από 30 χώρες»
AΠΕ-ΜΠΕ
Οι υγειονομικές αρχές της Κούβας ανακοίνωσαν χθες Τετάρτη ότι βρίσκονται σε επαφή με «πάνω από 30 χώρες» όσον αφορά τα εμβόλια για την COVID-19 που έχουν αναπτύξει επιστήμονες στη νήσο της Καραϊβικής, ωστόσο υπογράμμισαν πως δεν θα υπογράψουν «κανένα συμβόλαιο» που δεν θα είναι σε θέση να τηρήσουν.
«Υπάρχει πολύ μεγάλο έλλειμμα εμβολίων στον κόσμο και, κάθε μέρα, δεχόμαστε αιτήματα», εξήγησε στη διάρκεια συνέντευξης Τύπου η Μάιρα Μάουρι, η αντιπρόεδρος της δημόσιας φαρμακευτικής εταιρείας BioCubaFarma.
Το τρέχον διάστημα, «κάνουμε πολύ ενεργές συζητήσεις με πάνω από τριάντα χώρες», συνέχισε η κυρία Μάουρι, διευκρινίζοντας ότι η Κούβα θα τηρήσει «μια θεμελιώδη αρχή: δεν θα υπογράψουμε κανένα συμβόλαιο που δεν μπορούμε να τιμήσουμε».
Την περασμένη εβδομάδα η υπουργός Υγείας της Αργεντινής, η Κάρλα Βιτσότι, έκανε επίσκεψη εργασίας στην Κούβα, στη διάρκεια της οποίας οι δύο χώρες υπέγραψαν συμφωνία που επιβεβαιώσει τη βούλησή τους να συνεργαστούν στην παραγωγή κουβανικών εμβολίων.
«Οι συνομιλίες αφορούσαν (...) το ενδιαφέρον της Αργεντινής να μπορέσει να αξιοποιήσει τα κουβανικά εμβόλια», εξήγησε η κυρία Μάουρι.
Κι άλλες χώρες, ανάμεσά τους το Ιράν, το Μεξικό και η Βενεζουέλα, έχουν δείξει ενδιαφέρον για τα υποψήφια εμβόλια τα οποία, εάν εξασφαλίσουν πράσινο φως από τους αρμόδιους εποπτικούς φορείς, θα είναι τα πρώτα που δημιουργήθηκαν και παρήχθησαν στη Λατινική Αμερική.
Από τα πέντε υποψήφια εμβόλια τα δύο έχουν πρακτικά ολοκληρώσει το τελικό στάδιο δοκιμών και αναμένεται να λάβουν επίσημα άδεια επείγουσας χρήσης μέσα στον Ιούνιο.
Όμως, αντιμέτωπες με κύμα μολύνσεων, οι αρχές της νήσου άρχισαν μαζικό εμβολιασμό στις περιοχές που πλήττονται περισσότερο τη 12η Μαΐου και ως εδώ 1,8 εκατ. άνθρωποι έχουν λάβει τουλάχιστον μια δόση. Οι αρχές θέλουν να έχει ανοσοποιηθεί το 70% του πληθυσμού (11,3 εκατ.) ως τα τέλη του Αυγούστου.
Σε ερώτηση για την έλλειψη ανεξάρτητων επιστημονικών δημοσιεύσεων που να επικυρώνουν τα αποτελέσματα των πρώτων φάσεων των κλινικών δοκιμών των υποψηφίων εμβολίων της Κούβας, οι αρχές διαβεβαίωσαν ότι είναι «έτοιμες να προχωρήσουν στη δημοσίευση» αλλά κατήγγειλαν πως πολλά κείμενα απορρίφθηκαν από επιστημονικές επιθεωρήσεις.
«Οφείλεται στο εμπάργκο (των ΗΠΑ σε βάρος της Κούβας); Οφείλεται σε διακρίσεις;» διερωτήθηκε η ιατρός Μάρτα Αγιάλα, διευθύντρια του Κέντρου Γενετικής Μηχανικής και Βιοτεχνολογίας (CIGB) της Κούβας, το οποίο ανέπτυξε το ένα από τα υποψήφια εμβόλια για την COVID-19 που βρίσκεται στην τελική φάση των κλινικών δοκιμών.
«Ναι θα τα δημοσιεύσουμε, δεν έχουμε καμία πρόθεση να κρύψουμε τα αποτελέσματα», υπερθεμάτισε ο Δρ. Βισέντε Βέρες, διευθυντής του ινστιτούτου εμβολιασμού Φίνλεϊ, που εργάζεται στο άλλο υποψήφιο εμβόλιο που βρίσκεται στην τελική φάση των δοκιμών.
Μοιάζει να υπάρχει «περιφρόνηση στις (επιστημονικές) επιθεωρήσεις για τις δημοσιεύσεις από την Κούβα και τη Λατινική Αμερική», πιθανόν επειδή «θεωρούνται επιστημονικά κατώτερες», εκτίμησε.
Υπό αμερικανικό εμπάργκο από το 1962, η Κούβα άρχισε να αναπτύσσει δικά της εμβόλια τη δεκαετία του 1980 και σήμερα σχεδόν το 80% των εμβολίων που χρησιμοποιούνται σε όλα τα προγράμματα ανοσοποίησης παράγονται στη χώρα.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
|
|
|
|