 |
|
|  Κυριακή 6/6
Είναι στη φυλακή 40 χρόνια για ληστεία με… νεροπίστολο και λεία 264 δολάρια
gazzetta.gr,protothema.gr
Την ώρα που αρχιμαφιόζος στην Ιταλία με πάνω από 150 φόνους απελευθερώθηκε μετά από 25 χρόνια, στην Αμερική ένας άντρας βρίσκεται 40 χρόνια στη φυλακή μετά από ληστεία που έκανε σε κατάστημα με tacos, κρατώντας... νεροπίστολο. Σαράντα χρόνια μετά ελπίζει να δείξουν κατανόηση και να γίνει αποδεκτή η αίτησή του για να απελευθερωθεί, καθώς καταδικάστηκε σε ισόβια για ένοπλη ληστεία, κλέβοντας 264 δολάρια από το κατάστημα του Αρκάνσας.
Ο 70χρονος πλέον Ρολφ Κάστελ έκανε για 4η φορά αίτηση για αποφυλάκιση από το 2012 και μετά και μάλιστα τρεις διαφορετικοί Κυβερνώντες έχουν αρνηθεί την αποφυλάκισή του. Ο Κάστελ περιμένει την έγκριση του Ρεπουμπλικανού Κυβερνήτη Χάτσισον, ο οποίος του έχει αρνηθεί ξανά την αποφυλάκιση κι αν το πράξει και πάλι, ο Ρολφ Κάστελ θα έχει δικαίωμα για νέα αίτηση το 2025.
Δεδομένου ότι ο Κάστελ δεν έχει συγγενείς για να κάνουν τις απαραίτητες ενέργειες και να τον βοηθήσουν, έχουν αναλάβει οι τοπικοί ακτιβιστές: «Δεν είναι πλέον απειλή, είναι 70 ετών. Δεν πρέπει να πεθάνει στη φυλακή επειδή λήστεψε κάποιον με νεροπίστολο. Πλήρωσε το χρέος του ξανά και ξανά», δήλωσε η εκπρόσωπος του «Δημοκρατικού Κράτους» Βίβιαν Φλάουερς, ενώ ο διευθύνων σύμβουλος της Reform Alliance, βαν Τζόουνς ανέφερε: «Η ζωή ενός άντρα αξίζει πολύ περισσότερα από 264 δολάρια. Δεν νομίζω ότι κανείς θα πίστευε ότι δεν έχει εξοφλήσει το χρέος του στην κοινωνία μετά από 4 δεκαετίες πίσω από τα κάγκελα για ένα αδίκημα που δεν κόστισε τη ζωή κανενός».
Εκείνη τη μοιραία νύχτα, ο Κάστελ, ο οποίος μέσα στη φυλακή εργάστηκε στη βιβλιοθήκη και πήρε τρία πτυχία, λήστεψε τον Ντένις Σούλτερμαν, ο οποίος τότε ήταν 17 ετών και δούλευε στο ταμείο.
Ο Κάστελ σήκωσε το παλτό του και έδειξε το πιστόλι, λέγοντας: «Ξέρεις τι σημαίνει αυτό;». Ενστικτωδώς, ο Σούλτερμαν παρέδωσε τα λεφτά. Είχε πει μετά στην Daily Beast: «Ποτέ δεν με είχαν ληστέψει ξανά. Είναι κάτι που απλά δεν το ξεχνάς». Μισή ώρα αργότερα, ο Κάστελ συνελήφθη από την αστυνομία.
«Δεν μου φαινόταν επικίνδυνος. Φαινόταν πιο απελπισμένος παρά επικίνδυνος», είχε πει ο άτυχος ταμίας και πρόσθεσε όντας κι αυτός υπέρ της αποφυλάκισής του: «Ήρθε η ώρα να κάνει... διάλειμμα. Πρέπει να απελευθερωθεί»!
Ο Κάστελ είχε παραδεχθεί πως «ήμουν ένοχος. Απλώς ήλπιζα και πίστευα ότι οι ένορκοι θα απέδιδαν πραγματική δικαιοσύνη. Μια ποινή 10 ετών, ή ακόμη και 20 ή 25 θα ήταν περισσότερο από αρκετή»!
Ο Κάστελ πρέπει να περιμένει μέχρις τις 3 Σεπτεμβρίου για να δει αν θα εγκριθεί η αίτησή του για αποφυλάκιση από τον Κυβερνήτη.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
