 |
|
|  Πέμπτη 10/6
Αλβανία- Την αποπομπή Μέτα από το προεδρικό αξίωμα αποφάσισε η Βουλή
ΑΠΕ-ΜΠΕ,zougla.gr,protothema.gr
Με 104 ψήφους υπέρ, 7 κατά και 3 αποχές, η αλβανική Βουλή ψήφισε την Τετάρτη την αποπομπή του Ιλίρ Μέτα από το αξίωμα του Προέδρου της Δημοκρατίας της Αλβανίας. Η κατηγορία εναντίον του Προέδρου της Δημοκρατίας, σύμφωνα με το κυβερνών Σοσιαλιστικό Κόμμα, είναι παραβίαση του Συντάγματος της χώρας, με αιχμή του δόρατος τις παρεμβάσεις του Μέτα στην πρόσφατη προεκλογική εκστρατεία.
Η διαδικασία αποπομπής του Προέδρου της Δημοκρατίας ξεκίνησε δέκα μέρες μετά τις εκλογές της 25ης Απριλίου 2021 και ολοκληρώθηκε εντός σαράντα ημερών.Την τελική απόφαση θα λάβει το Συνταγματικό Δικαστήριο της χώρας, το οποίο θα πρέπει να έχει επίσημα την απόφαση στο τραπέζι εντός πέντε ημερών και θα πρέπει να αποφασίσει σε τρεις μήνες.
Η τρέχουσα θητεία του Προέδρου της Δημοκρατίας λήγει τον Ιούλιο του 2022. Άμεση ήταν η αντίδραση του γραφείου του Προέδρου της Δημοκρατίας, στην οποία μεταξύ των άλλων αναφέρεται ότι «καμία ανησυχία από μια αντισυνταγματική και γελοία απόφαση της μονοκομματικής Βουλής, η οποία, παρά το γεγονός ότι η θητεία της έχει λήξει με τις εκλογές της 25ης Απριλίου λαμβάνει αποφάσεις σε βάρος ενός άλλου κρατικού θεσμού!».Είναι η πρώτη φορά στην εκατοανταετή και πλέον (109) διαδρομή του αλβανικού κράτους που η Βουλή αποφασίζει την αποπομπή του Προέδρου της Δημοκρατίας από το αξίωμά του. Παρόμοια διαδικασία κατά του Ιλίρ Μέτα είχε ξεκινήσει από το κυβερνών Σοσιαλιστικό κόμμα και πριν ένα χρόνο με την ίδια κατηγορία, αλλά αναδιπλώθηκε μετά και από παρέμβαση δυτικών παραγόντων.
Ο Ιλίρ Μέτα είναι ο μόνος πολιτικός στη χώρα που στα 30 χρόνια μεταπολίτευσης στην Αλβανία κατείχε τα τρία υψηλότερα αξιώματα στην κρατική πυραμίδα της χώρας. Διετέλεσε πρωθυπουργός, πρόεδρος της Βουλής και Πρόεδρος της Δημοκρατίας και είναι μόλις 52 ετών.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
