 |
|
|  Παρασκευή 25/6
Ποδόσφαιρο-Καταργείται άμεσα ο κανόνας των εκτός έδρας γκολ
AΠΕ-ΜΠΕ
Ένας από τους κανονισμούς που είναι ταυτισμένος εδώ και δεκαετίες με το ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο, παύει οριστικά να ισχύει. Όπως ήταν ήδη γνωστό εδώ και λίγο καιρό, η UEFA ανακοίνωσε την κατάργηση του κριτηρίου των εκτός έδρας γκολ στα διπλά παιχνίδια των διασυλλογικών διοργανώσεών της, αρχής γενομένης από τα προκριματικά των διασυλλογικών διοργανώσεων της περιόδου 2021-22, που αρχίζουν σε λίγες ημέρες. Από δω και στο εξής, αν το συνολικό σκορ των δύο αγώνων (εντός-εκτός) μεταξύ δύο ομάδων είναι ισόπαλο μετά το πέρας του δεύτερου 90λεπτου, θα ακολουθεί ημίωρη παράταση και, αν δεν αναδειχθεί ούτε εκεί νικητής στο συνολικό σκορ, η τελική λύση θα δίνεται στη διαδικασία των πέναλτι.
Σημειώνεται ότι το κριτήριο των εκτός έδρας τερμάτων καταργείται επίσης στην ισοβαθμία δύο ή περισσότερων ομάδων σε όμιλο, κάτι που σημαίνει ότι, αν δεν υπάρχει υπεροχή βαθμών ή γκολ μίας εκ των ισόβαθμων ομάδων στα μεταξύ τους παιχνίδια, θα εφαρμόζεται το επόμενο κριτήριο, ήτοι η συνολική διαφορά τερμάτων σε όλα τα ματς του ομίλου. Τα εκτός έδρας στο σύνολο των αγώνων θα μετρούν μόνο ως τελευταίο κριτήριο ισοβαθμίας σε όμιλο (μετά τη συνολική διαφορά τερμάτων και την καλύτερη επίθεση).
Στην ανακοίνωσή της, η UEFA τόνιζει ότι από τα μέσα της δεκαετίας του 1970 και μετά, μειώνεται διαρκώς ο ρόλος της έδρας στο ποσοστό νικών και στην επίτευξη τερμάτων, γεγονός που αποδίδεται στη βελτίωση των αγωνιστικών χώρων και την ενιαιοποίηση των διαστάσεων των γηπέδων, τις βελτιωμένες συνθήκες ασφάλειας και την καλύτερη διαιτησία, ιδίως μετά την καθιέρωση του VAR.
«Ο κανόνας των εκτός έδρας γκολ υπήρξε ένα εγγενές κομμάτι των διοργανώσεων της UEFA από το 1965 που εφαρμόστηκε. Παραταύτα, το ζήτημα της κατάργησής του έχει συζητηθεί σε διάφορα μίτινγκ της UEFA τα τελευταία χρόνια. Αν και δεν υπάρχει ομοφωνία απόψεων, πολλοί προπονητές, φίλαθλοι και άλλοι εμπλεκόμενοι έχουν αμφισβητήσει τη δικαιοσύνη του και εξέφρασαν την επιθυμία τους να καταργηθεί», δήλωσε ο πρόεδρος της ευρωπαϊκής συνομοσπονδίας, Αλεξάντερ Τσέφεριν.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
