 |
|
|  Δευτέρα 28/6
Πρόεδρος Τσεχίας: Αηδιαστικά τα διεμφυλικά άτομα
CNN Prima,ΑΠΕ-ΜΠΕ,zougla.gr,protothema.gr
Ο πρόεδρος της Τσεχίας, Μίλος Ζέμαν, σχολιάζοντας τον ουγγρικό νόμο που απαγορεύει στα σχολεία τη χρήση υλικού που προβάλλει την ομοφυλοφιλία, δήλωσε σε συνέντευξή του ότι θεωρεί «αηδιαστικά» τα διεμφυλικά άτομα.
Ο Ζέμαν απαντούσε σε ερώτηση για τον νόμο της Ουγγαρίας που απαγορεύει να διανέμεται στα σχολεία υλικό το οποίο θεωρείται ότι προωθεί την ομοφυλοφιλία και την αλλαγή φύλου.
«Αν υποβληθείς σε επέμβαση αλλαγής φύλου, ουσιαστικά διαπράττεις το αδίκημα του αυτοτραυματισμού. Κάθε χειρουργείο είναι επικίνδυνο και για μένα αυτά τα διεμφυλικά άτομα είναι αηδιαστικά», είπε στο τηλεοπτικό κανάλι CNN Prima.
Ο ουγγρικός νόμος επικρίθηκε έντονα από τα αντιπολιτευόμενα κόμματα της χώρας, από οργανώσεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα και από πολλές χώρες μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Στη σύνοδο κορυφής, την περασμένη εβδομάδα, ο Ολλανδός πρωθυπουργός Μαρκ Ρούτε κάλεσε τον Ούγγρο ομόλογό του Βίκτορ Όρμπαν να σεβαστεί τα δικαιώματα της κοινότητας ΛΟΑΤΚΙ ή να αποχωρήσει από την Ένωση.
Ο Ζέμαν είπε ότι η καταδίκη του νόμου ισοδυναμεί με ανάμιξη στις εσωτερικές υποθέσεις μιας χώρας.
Στην Τσεχία ο πρόεδρος έχει περιορισμένες εξουσίες, όμως ο Ζέμαν και οι προκάτοχοί του ασκούν έντονη επιρροή στην κοινή γνώμη. Ο Ζέμαν είχε επικρίνει επίσης τη μετανάστευση από μουσουλμανικές χώρες.
«Ο Όρμπαν λέει ότι δεν είναι κατά των ομοφυλόφιλων αλλά κατά της χειραγώγησης, όχι μόνο των γονιών αλλά και των παιδιών, στη σεξουαλική διαπαιδαγώγηση. Δεν βλέπω κανέναν λόγο να διαφωνήσω μαζί του, επειδή είμαι πολύ ενοχλημένος με τις σουφραζέτες, το κίνημα Me Too και το Prague Pride», πρόσθεσε.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
