 |
|
|  Πέμπτη 8/7
Σοκ στην Γαλλία
Γυναίκα επιτέθηκε με βιτριόλι σε ποδοσφαιριστή για να απαγάγει το μωρό του!!!
L’ Equipe,newsbeast
Να απαγάγει την νεογέννητη κόρη του Γιοανά Γουισά της Λοριάν προσπάθησε γυναίκα που του επιτέθηκε με οξύ το απόγευμα της Πέμπτης.
Σύμφωνα με την L’ Equipe, ο ποδοσφαιριστής από το Κονγκό έχει υποστεί σοβαρά εγκαύματα στα μάτια από το υγρό που του πέταξε η γυναίκα μπροστά στο σπίτι του.
Η γυναίκα κατάφερε να ξεφύγει και σύμφωνα με τις αρχές έκανε επίθεση σε ένα άλλο ζευγάρι μετά από λίγο αλλά συνελήφθη. Όπως αποκαλύφθηκε, η γυναίκα προσπάθησε να απαγάγει το παιδί του Γουισά και το ίδιο αποπειράθηκε και στο άλλο ζευγάρι.
Όπως αναφέρουν τα γαλλικά ΜΜΕ, η δράστιδα τον πλησίασε ζητώντας του αυτόγραφο και ανυποψίαστος ο ποδοσφαιριστής πήγε προς το μέρος της για να δεχτεί την επίθεση.
Η γυναίκα που συνελήφθη είπε στην αστυνομία πως πρόσφατα απέβαλε και ήθελε να απαγάγει ένα παιδί, καθώς είχε κρύψει την αποβολή από τον σύζυγό της και φοβόταν να του το πει. Γνώριζε τον Γουισά καθώς εργαζόταν ως κοινωνική λειτουργός και είχε έρθει σε επαφή μαζί του και την γυναίκα του, λίγο πριν γεννήσουν ένα κοριτσάκι. Δεν κατάφερε να του αρπάξει το παιδί, αλλά η δεύτερη απόπειρά της σε ένα άλλο ζευγάρι ήταν πετυχημένη. Ωστόσο γρήγορα την συνέλαβε η αστυνομία στο σπίτι της και ομολόγησε την πράξη της.
Πλέον αντιμετωπίζει κατηγορίες για απόπειρα ανθρωποκτονίας, απαγωγής, πράξεις βαρβαρότητας και βίαιο περιορισμό.
Ο σύλλογος της Λοριάν σε ανακοίνωσή του ανέφερε το σοκαριστικό περιστατικό και ευχήθηκε ταχεία ανάρρωση στον ποδοσφαιριστή της, ενώ ζήτησε από τις αρχές να τιμωρηθεί η δράστις.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
