 |
|
|  Κυριακή 11/7
«Για θύμισέ μου»...
Η ταινία για το Αλτσχάιμερ που σαρώνει τα κινηματογραφικά φεστιβάλ
AΠΕ-ΜΠΕ
Αγαπήθηκε από τους συντελεστές της, το κοινό και όπως όλα δείχνουν, με την ίδια θέρμη την αγκαλιάζουν και οι κριτικοί των κινηματογραφικών φεστιβάλ. Η ταινία «Για θύμισέ μου» που μιλάει για τη σχέση των φροντιστών με τους ασθενείς με Αλτσχάιμερ, έχει «σαρώσει» στα διεθνή κινηματογραφικά φεστιβάλ.
Μια από τις πρωτοτυπίες της είναι ότι η πρωταγωνίστρια δεν είναι επαγγελματίας ηθοποιός, μέχρι στιγμής όμως η Ανδριανή Αγγελιδάκη έχει αποσπάσει τρία βραβεία για την ερμηνεία της. Μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η Ανδριανή Αγγελιδάκη και εξηγώντας τους λόγους που η ίδια πιστεύει ότι η ταινία ξεχώρισε, ανέφερε ότι το κοινωνικό μήνυμα της ταινίας βρίσκει πολλούς αποδέκτες ανάμεσά μας, ανθρώπους που ταυτίζονται με το ρόλο του φροντιστή, του ανθρώπου δηλαδή που φροντίζει έναν ασθενή με Αλτσχάιμερ.
«Η Ελένη, ο ρόλος που υποδύομαι, βιώνει καθημερινά την απώλεια της μητέρας της όσο ακόμη αυτή είναι στη ζωντανή. Οι άνθρωποι αντιλαμβάνονται ακριβώς τι σημαίνει να χάνεις των άνθρωπό σου, τι σημαίνει να τον βλέπεις κάθε μέρα να γίνεται ένας άγνωστος. Συναισθηματικά είναι ένα ασήκωτο βάρος όταν καλείσαι να γίνεις ο γονιός του γονιού σου ή όταν βιώνεις τη σταδιακή απομάκρυνσή του από αυτό που γνώριζες ότι είναι. Με αυτό το συναίσθημα ταυτίζονται και όλοι όσοι καλούνται να αντιμετωπίσουν τραυματικές αλλαγές στη ζωή τους, όπου εξωτερικοί παράγοντες αλλάζουν τα πάντα και οι ίδιοι καλούνται αυτό να το διαχειριστούν χέρι-χέρι με τον πόνο και τον φόβο της απώλειας» ανέφερε η Ανδριανή Αγγελιδάκη.
Ως επαγγελματίας δημοσιογράφος-παρουσιάστρια, χωρίς κάποια έως τώρα επαφή με την υποκριτική, δήλωσε ότι εκπλήσσεται ευχάριστα με την αποδοχή της ταινίας και την επιβράβευση της ερμηνείας της.
«Προφανώς για μένα δεν ήταν το μόνο ζητούμενο να αποδώσω καλά το ρόλο. Ήθελα η ταινία να ταξιδέψει και να πει κάτι στον κόσμο. Όσα είπε και σε μένα όταν διάβασα για πρώτη φορά το σενάριο. Ήταν ένα μεγάλο προσωπικό ταξίδι που συνεχίζεται και τα βραβεία που επιβεβαιώνουν ότι όταν καταθέτεις την ψυχή σου και αυτό που κάνεις το κάνεις με ειλικρίνεια, αυτό πάντα θα βρει αποδέκτες» εξήγησε η Ανδριανή Αγγελιδάκη που πρόσθεσε ότι η δουλειά του δημοσιογράφου σε εκπαιδεύει να είσαι κοντά στον άνθρωπο.
«Έχουμε μάθει να ακούμε τον άνθρωπο, να είμαστε ανοιχτοί στους ανθρώπους γύρω μας. Να εισπράττουμε μηνύματα και να τα στέλνουμε πίσω στην κοινωνία. Αυτή είναι η δουλειά μας και αυτό ήταν για μένα το ''εργαλείο'' για να καταφέρω να σταθώ στο ύψος του ρόλου που μου ανατέθηκε».
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
