 |
|
|  Τετάρτη 14/7
SOS για τους θανάτους παιδιών στον κόσμο
2 εκατ. έχασαν τη ζωής τους σε πολέμους την τελευταία 10ετία
ΑΠΕ-ΜΠΕ,newsbeast.gr
Δραματικά είναι τα στοιχεία που βλέπουν το φως της δημοσιότητας και αφορούν τους θανάτους παιδιών. Μόλις την τελευταία 10ετία οι ανήλικοι που έχασαν τη ζωή τους κατά τη διάρκεια πολέμων ανέρχονται σε περίπου 2 εκατομμύρια.
Στον πρόσφατο πόλεμο της Συρίας αιτίες θανάτου παιδιών ήταν οι τραυματισμοί, τα πολλαπλά εγκαύματα που προκλήθηκαν στο σώμα τους από βομβαρδισμούς, οι πυροβολισμοί ενώ κυριότερη αιτία θανάτου ήταν οι τραυματισμοί της κεφαλής και του τραχήλου. Τα δε επιζώντα παιδιά αντιμετωπίζουν σωματικά και ψυχικά τραύματα, τοξικό στρες, μετατραυματικό στρες καθώς επίσης σωματικές και διανοητικές αναπηρίες που επηρεάζουν σημαντικά την καθημερινή σωματική και ψυχοκοινωνική τους λειτουργία και ευημερία. Επιπλέον στα παιδιά αυτά κυριαρχεί η επιδείνωση ασθενειών καθώς επίσης νευρολογικές και ψυχικές διαταραχές που έχουν ως συνέπεια τη μείωση του προσδόκιμου ζωής.
Τα παραπάνω επισημάνθηκαν σε ανακοίνωση με τίτλο «Οι επιπτώσεις του πολέμου στα παιδιά. Πρόσφατος Συριακός» των Ε. Σταματοπούλου, Λ.Βαλάση, Σ.Βαλάση, Δ.Τσιλιά , Α.Αντωνάκου και Α. Σταματοπούλου η οποία παρουσιάστηκε στο 50ο Συμπόσιο Παιδιατρικής Εταιρείας Βορείου Ελλάδος που πραγματοποιήθηκε πρόσφατα στη Θεσσαλονίκη. Η ανακοίνωση βασίστηκε σε βιβλιογραφική ανακοίνωση στην ηλεκτρονική βάση δεδομένων PubMed και πραγματοποιήθμε με σκοπό τη διερεύνηση της έκθεσης των παιδιών στη δίνη του πολέμου.
«Παιδιά που διαμένουν σε στρατόπεδα εσωτερικών συνόρων διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο για ασθένειες, υποσιτισμό, κακοποίηση, εμπορία και εκμετάλλευση. Οι ανθυγιεινές συνθήκες διαβίωσης , ο υποσιτισμός, η μη πρόσβαση σε πόσιμο καθαρό νερό και τρόφιμα, η ανασφάλεια, η βία, η κατάρρευση των υπηρεσιών υγείας, τα μειωμένα ποσοστά εμβολιασμού έχουν αποτέλεσμα την αύξηση μεταδοτικών ασθενειών, επιδημιών και τον φόβο εξάπλωσης σε γειτονικές χώρες. Αναφέρονται ποσοστά μηνιγγίτιδας, ιλαράς , ηπατίτιδας, τυφοειδούς πυρετού, φυματίωσης, λεϊσμανίασης ακόμη και πολιομυελίτιδας. Επιπρόσθετα κυριαρχεί η επιδείνωση ασθενειών, λοιμώξεις, αναιμία, νευρολογικές και ψυχικές διαταραχές με συνέπεια τη μείωση του προσδόκιμου ζωής» αναφέρθηκε, μεταξύ άλλων, στην ανακοίνωση.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
