 |
|
|  Πέμπτη 22/7
ΘΥΣΙΑ ΣΤΟ ΚΑΘΗΚΟΝ!!!
Οι πολίτες τής Ολλανδίας αποτίνουν φόρο τιμής στον δημοσιογράφο που δολοφονήθηκε στο Άμστερνταμ
AΠΕ-ΜΠΕ
Πολλοί άνθρωποι πέρασαν την Τετάρτη στο Άμστερνταμ μπροστά από το φέρετρο του Πέτερ Ρ. Ντε Βρις, Ολλανδού δημοσιογράφου που δολοφονήθηκε πριν από δύο εβδομάδες, προκειμένου να αποτίσουν φόρο τιμής και να αποθέσουν λουλούδια μπροστά στο καλυμμένο με τριαντάφυλλα φέρετρό του.
Σε συνέχεια του κύματος συγκίνησης που κατέκλυσε τη χώρα μετά τη δολοφονία του δημοσιογράφου, μιας πολύ γνωστής προσωπικότητας στην Ολλανδία, ο κόσμος κλήθηκε να έρθει για το τελευταίο 'αντίο' στο Βασιλικό Θέατρο Carré, στις όχθες του Άμστελ, όπου μεταφέρθηκε η σορός του.
Ο Πέτερ Ρ. ντε Βρις, δημοσιογράφος που ειδικευόταν σε ποινικές υποθέσεις, πέθανε σε ηλικία 64 ετών την περασμένη Πέμπτη, μετά τον σοβαρό τραυματισμό του από σφαίρες στις 6 Ιουλίου στο Άμστερνταμ.
Εθνικός "'ήρωας", ήταν γνωστός στην Ολλανδία για τον ρόλο του σε πολλές ποινικές υποθέσεις. Εμφανιζόταν συχνά ως εκπρόσωπος των θυμάτων ή στον στενό κύκλο μαρτύρων-κλειδί. Είχε δεχθεί πολλές απειλές για τη ζωή του στη διάρκεια της σταδιοδρομίας του.
Ο ντε Βρις είχε μόλις βγει από τηλεοπτικό στούντιο έπειτα από ένα τοκ-σόου, στο οποίο είχε παρέμβει ως προσκεκλημένος.
"Είναι σημαντικό να πούμε αντίο", είπε η Μπρέντα βαν Κεβόρντεν, 66 ετών, μπροστά από το θέατρο, όπου σχηματιζόταν μια ουρά εκατοντάδων μέτρων.
Υπάλληλοι του δήμου διένειμαν μπουκάλια νερό σε όσους περίμεναν τη σειρά τους, ορισμένοι κρατώντας λουλούδια και φορώντας μπλουζάκια με το πρόσωπο του δημοσιογράφου, η κηδεία του οποίου θα γίνει σε στενό κύκλο.
"Ήταν πολύ σημαντικός για την Ολλανδία. Έκανε τόσο καλά πράγματα", δήλωσε η Ρουτ βαν Ρόσμαλιν.
"Ήταν ο ήρωάς μας. Υπερασπιζόταν τους ανθρώπους που δεν μπορούσαν να το κάνουν οι ίδιοι", συνέχισε, ελπίζοντας ότι θα μπορέσει να εισέλθει στο θέατρο όπου εκτίθεται το φέρετρο του Πέτερ Ρ. ντε Βρις, καλυμμένο με κόκκινα τριαντάφυλλα και συνοδευόμενο από μια μεγάλη φωτογραφία του δημοσιογράφου.
Πολλοί έβγαιναν από το θέατρο με δάκρυα στα μάτια.
"Ο Πέτερ Ρ. ντε Βρις δεν άξιζε τέτοια τύχη. Ήταν ακόμη πολύ νέος και αυτό που έγινε με θλίβει πολύ", είπε ο Τον Τρόμπερτ, 61 ετών.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
