 |
|
|  Πέμπτη 22/7
Μπάιντεν
Τα παιδιά κάτω των 12 θα μπορούν να εμβολιαστούν για την Covid-19 από τα τέλη Αυγούστου
AΠΕ-ΜΠΕ
Ο αμερικανός πρόεδρος Τζο Μπάιντεν εκτίμησε χθες Τετάρτη ότι τα παιδιά κάτω των 12 ετών θα μπορούν να αρχίσουν να εμβολιάζονται για την COVID-19 περί τα τέλη του Αυγούστου ή τις αρχές του Σεπτεμβρίου.
Ο κ. Μπάιντεν έκανε την πρόβλεψη αυτή κατά τη διάρκεια εκδήλωσης στην πολιτεία Οχάιο που οργανώθηκε από το τηλεοπτικό δίκτυο CNN.
Σύμφωνα με τα πιο πρόσφατα δεδομένα της Αμερικανικής Ακαδημίας Παιδιατρικής ( AAP) και της Ένωσης Παιδιατρικών Νοσοκομείων της χώρας, σχεδόν 4,09 εκατομμύρια παιδιά έχει διαγνωστεί ότι προσβλήθηκαν από τον νέο κορονοϊό στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής αφότου εκδηλώθηκε η πανδημία.
Πάνω από 23.500 νέα κρούσματα διαγνώστηκαν μεταξύ παιδιών την εβδομάδα ως την 15η Ιουλίου. Έπειτα από μείωση των κρουσμάτων των τελευταίο δίμηνο, στις ΗΠΑ καταγράφεται αύξησή τους μεταξύ των ανηλίκων αυτόν τον μήνα.
Παιδιά είναι το 14,2% του συνόλου των επιβεβαιωμένων κρουσμάτων του SARS-CoV-2 στις ΗΠΑ. Ωστόσο, μόλις το 1,3% ως 3,6% του συνόλου των ασθενών με την COVID-19 που εισήχθησαν στα νοσοκομεία ήταν παιδιά. Ο αριθμός των θανάτων ανηλίκων εξαιτίας της νόσου δεν ξεπερνά το 0,26% των θυμάτων στις ΗΠΑ (που συνολικά μετρούν 609.529 νεκρούς).
«Επί του παρόντος, μοιάζει σπάνια η εκδήλωση σοβαρών μορφών της COVID-19 μεταξύ των παιδιών. Ωστόσο, είναι επείγουσα ανάγκη να συγκεντρωθούν περισσότερα δεδομένα για τις μακροπρόθεσμες επιπτώσεις της πανδημίας στα παιδιά, συμπεριλαμβανομένων των τρόπων που ο ιός μπορεί να βλάψει μακροπρόθεσμα την υγεία όσων έχουν μολυνθεί, καθώς και των συνεπειών για την ψυχική τους υγεία», κατά την πάγια διαπίστωση της AAP στις εκθέσεις που δημοσιοποιεί.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
