 |
|
|  Παρασκευή 23/7
Υπόθεση κατασκοπείας Pegasus
Ο Μακρόν αναγκάστηκε να αλλάξει τηλέφωνο
Reuters,ΑΠΕ-ΜΠΕ,zougla.gr,protothema.gr
Μετά τον σάλο από τις αποκαλύψεις για την υπόθεση του λογισμικού κατασκοπείας Pegasus, ο πρόεδρος της Γαλλίας, Εμανουέλ Μακρόν άλλαξε το κινητό τηλέφωνό του και τον αριθμό του, όπως έγινε γνωστό από αξιωματούχο της γαλλικής προεδρίας, σε μία από τις πρώτες απτές αντιδράσεις, που ανακοινώθηκαν σε σχέση με το σκάνδαλο.
«Έχει διάφορους αριθμούς τηλεφώνου. Αυτό δεν σημαίνει ότι τον κατασκόπευσαν. Πρόκειται απλά για επιπλέον ασφάλεια», είπε στο Ρόιτερς ο αξιωματούχος του Ελιζέ.
Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Γκαμπριέλ Ατάλ δήλωσε, από την πλευρά του, ότι τα πρωτόκολλα ασφαλείας του προέδρου αναπροσαρμόστηκαν υπό το φως της υπόθεσης.
Κατακραυγή προκάλεσε παγκοσμίως η αποκάλυψη από διεθνείς οργανισμούς ΜΜΕ ότι το λογισμικό κατασκοπείας Pegasus χρησιμοποιήθηκε για την υποκλοπή κινητών τηλεφώνων που ανήκαν σε δημοσιογράφους, ακτιβιστές ανθρωπίνων δικαιωμάτων και κυβερνητικούς αξιωματούχους σε διάφορες χώρες.
«Προφανώς το λαμβάνουμε (αυτό) πολύ σοβαρά», τόνισε ο Ατάλ σε δημοσιογράφους, ώρες μετά την έκτακτη συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου, με επίκεντρο την υπόθεση Pegasus.
Οι τηλεφωνικοί αριθμοί του Γάλλου προέδρου Εμανουέλ Μακρόν και μελών της γαλλικής κυβέρνησης συμπεριλαμβάνονται σε μια λίστα πιθανών στόχων του λογισμικού Pegasus, το οποίο χρησιμοποιούσαν ορισμένα κράτη για να κατασκοπεύουν προσωπικότητες, ανέφερε ο μη κερδοσκοπικός δημοσιογραφικός όμιλος, που έχει έδρα στο Παρίσι, Forbidden Stories.
«Αν όντως αυτό αληθεύει, είναι προφανώς πολύ σοβαρό», αντέδρασε η γαλλική προεδρία.
«Βρήκαμε αυτούς τους τηλεφωνικούς αριθμούς, αλλά προφανώς δεν μπορέσαμε να διεξαγάγουμε μια τεχνική έρευνα στο τηλέφωνο του Εμανουέλ Μακρόν» για να επαληθεύουσουμε εάν είχε μολυνθεί από αυτό το λογισμικό και επομένως «το γεγονός αυτό δεν μας λέει αν ο πρόεδρος πράγματι κατασκοπευόταν».
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
