 |
|
|  Tρίτη 10/8
Δισεκατομμύρια ευρώ απέφεραν στις φαρμακευτικές εταιρίες τα εμβόλιά τους κατά της Covid-19
ΑΠΕ-ΜΠΕ,zougla.gr,protothema.gr
Τα εμβόλια κατά της Covid-19 που έχουν ήδη εγκριθεί έχουν αποφέρει δισεκ. ευρώ στους φαρμακευτικούς ομίλους που τα παράγουν, ξεκινώντας από τη συμμαχία ανάμεσα στην αμερικανική Pfizer και τη γερμανική BioNTech, που δημοσίευσε τα οικονομικά αποτελέσματά της.
Η σύνοψη που ακολουθεί αφορά τους ιδιωτικούς ομίλους που δημοσιοποιούν τα αποτελέσματά τους. Δεν περιλαμβάνει τα σχέδια του ρωσικού εμβολίου --Sputnik V-- και των κινεζικών που αναπτύχθηκαν από δημόσιους θεσμούς.
Pfizer και BioNTech, οι μεγάλοι κερδισμένοι
Ο αμερικανικός κολοσσός και η γερμανική εταιρία βιοτεχνολογίας, που συνεργάστηκαν για την ανάπτυξη ενός εμβολίου κατά της Covid-19, ήταν οι πρώτες στον δυτικό κόσμο που ανακοίνωσαν θετικά αποτελέσματα και επωφελήθηκαν από μια έγκριση στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στις Ηνωμένες Πολιτείες. Και κερδίζουν από αυτό το πλεονέκτημα.
Το εμβόλιο απέφερε στην Pfizer περισσότερο απ' οποιονδήποτε ανταγωνιστή: έσοδα 10,8 δισεκ. δολαρίων (περίπου 9,2 δισεκ. ευρώ) στο πρώτο εξάμηνο του 2021, περίοδο από την οποία άρχισε να εισπράττει το μεγαλύτερο μέρος από τις πωλήσεις αυτής της θεραπείας.
Και ο αμερικανικός όμιλος εξακολουθεί να αυξάνει τις προβλέψεις του για το 2021. Σύμφωνα με τα τελευταία νέα, υπολογίζει να αντλήσει 33,5 δισεκ. δολάρια από τις πωλήσεις του εμβολίου του φέτος.
Από την πλευρά της, η BioNtech κατέγραψε 7,3 δισεκ. ευρώ τζίρο στο πρώτο εξάμηνο. Αντίθετα από την Pfizer, το εμβόλιο κατά της Covid-19 είναι το μοναδικό προϊόν της προς πώληση και αυτός ο αριθμός αντανακλά κατά συνέπεια την ειδική επίδοση αυτής της θεραπείας.
Για ολόκληρο το 2021, η BioNtech εκτιμά πως οι πωλήσεις των εμβολίων της κατά της Covid-19 θα αντιπροσωπεύουν ποσό ύψους 15,9 δισεκ. ευρώ.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
