 |
|
|  Πέμπτη 19/8
Σοκαριστικές αποκαλύψεις
Την τύφλωσαν οι Ταλιμπάν ,ενω -οπως η ίδια υποστηρίζει- ταΐζουν τα σκυλιά με σώματα γυναικών!!
New York Post,newsbeast.gr
Μια γυναίκα που την πυροβόλησαν και της έβγαλαν τα μάτια οι Ταλιμπάν επειδή είχε πιάσει δουλειά ως αστυνομικός ,αποκαλύπτει πως ταΐζουν τα σκυλιά τους με πτώματα γυναικών.
«Στα μάτια των Ταλιμπάν, οι γυναίκες δεν είναι ζωντανά, ανθρώπινα όντα, παρά κρέας και σάρκα για ξυλοδαρμό», είπε η Khatera, που ζει πλέον στο Δελχί, στον ινδικό σταθμό News 18.
Η 33χρονη μητέρα 5 παιδιών περιέγραψε τον εφιάλτη που έζησε στα χέρια των Ταλιμπάν, λέγοντας μάλιστα πως την έδωσε στους φονταμενταλιστές ο ίδιος της ο πατέρας. Πρώην μαχητής των Ταλιμπάν και ο ίδιος, δεν έβλεπε με καθόλου καλό μάτι το γεγονός ότι η κόρη του εργαζόταν και ήταν μάλιστα αστυνομικός.
Ως τιμωρία, οι Ταλιμπάν την πυροβόλησαν 8 φορές και την τύφλωσαν πέρυσι. Ο πατέρας της είχε δώσει στους Ταλιμπάν αντίγραφο της ταυτότητάς της και τη μέρα που την έπιασαν, της είχε τηλεφωνήσει για να μάθει πού ακριβώς βρισκόταν η τραγική γυναίκα.
Εκπρόσωπος πάντως των Ταλιμπάν δήλωσε στο πρακτορείο Reuters πως δεν έχουν καμία σχέση με την υπόθεση, παρά το γεγονός ότι την ιστορία της επιβεβαίωσε ο εκπρόσωπος Τύπου της αφγανικής αστυνομίας.
«Πρώτα μας βασανίζουν και μετά πετούν τα πτώματά μας, ως είδος τιμωρίας. Κάποιες φορές με τα σώματά μας ταΐζουν τα σκυλιά», επιμένει εκείνη. «Ήμουν τυχερή που επιβίωσα. Πρέπει κάποιος να ζήσει στο Αφγανιστάν με τους Ταλιμπάν για να καταλάβει τι είδους κόλαση έχει χτυπήσει τις γυναίκες, τα παιδιά και τις μειονότητες», καταλήγει.
Τα 4 παιδιά της έχουν μείνει πίσω στο Αφγανιστάν. Εκείνη, ο σύζυγός της και το μωρό μπόρεσαν να πάνε στην Ινδία τον Νοέμβριο του 2020 για μια ιατρική θεραπεία. Και επειδή είχαν ακριβώς τα λεφτά.
«Αυτή την τύχη δεν την έχουν όλοι. Οι γυναίκες και όποιος δεν υπακούει στους Ταλιμπάν, πεθαίνει στους δρόμους. Οι Ταλιμπάν δεν αφήνουν τις γυναίκες να επισκέπτονται άντρες γιατρούς και την ίδια στιγμή δεν επιτρέπουν στις γυναίκες να διαβάζουν και να εργάζονται. Τι μένει λοιπόν για μια γυναίκα; Να πάει να πεθάνει; Ακόμα και αν πιστεύει κανείς πως είμαστε μόνο μηχανές αναπαραγωγής, δεν υπάρχει λογική εδώ, παρά μόνο καθαρό μίσος»…
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
