Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Πέμπτη 26/8

Mόνον στις ΗΠΑ,οι εμβολιασμοί απέτρεψαν 140.000 θανάτους από COVID-19 έως τον Μάιο 2021,σύμφωνα με μελέτη



AΠΕ-ΜΠΕ

Περίπου ο μισός πληθυσμός στις ΗΠΑ έχει εμβολιαστεί πλήρως ως σήμερα, αλλά τα ποσοστά εμβολιασμού ποικίλουν από πολιτεία σε πολιτεία. Μια μελέτη, που δημοσιεύτηκε πρόσφατα στο διεθνές επιστημονικό περιοδικό Health Affairs, καταδεικνύει ότι οι εμβολιασμοί COVID-19 απέτρεψαν σχεδόν 140.000 θανάτους στη χώρα έως τον Μάιο 2021. Οι Ιατροί της Θεραπευτικής Κλινικής της Ιατρικής Σχολής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, Λίνα Πάσχου (Επίκουρη Καθηγήτρια Ενδοκρινολογίας), Θεοδώρα Ψαλτοπούλου (Καθηγήτρια Θεραπευτικής-Προληπτικής Ιατρικής) και Θάνος Δημόπουλος (Καθηγητής Θεραπευτικής-Αιματολογίας-Ογκολογίας και Πρύτανης ΕΚΠΑ) συνοψίζουν τα αποτελέσματα της μελέτης αυτής. Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν δεδομένα από επίσημους κυβερνητικούς ιστότοπους, σχετικά με δόσεις εμβολίων ανά 100 ενήλικες στο τέλος κάθε εβδομάδας σε κάθε πολιτεία, για τη χρονική περίοδο από 21 Δεκεμβρίου 2020 ως 9 Μαΐου 2021. Στη συνέχεια εξέτασαν τη σχέση μεταξύ της έντασης του εμβολιασμού της κάθε πολιτείας και των αλλαγών στους θανάτους από COVID-19. Δημιουργήθηκε έτσι ένα στατιστικό μοντέλο, που αντιπροσωπεύει την καθυστέρηση μεταξύ του εμβολιασμού και των επιπτώσεων στα ποσοστά θανάτου. Από τη στατιστική ανάλυση προέκυψε ότι τα εμβόλια απέτρεψαν περισσότερους από 139.000 θανάτους, κατά τους πρώτους πέντε μήνες διαθεσιμότητάς τους. Συγκεκριμένα, περίπου 570.000 θάνατοι από COVID-19 συνέβησαν στις ΗΠΑ μέχρι τις 9 Μαΐου, ενώ το μοντέλο προέβλεψε ότι 709.000 θάνατοι θα είχαν συμβεί χωρίς τα εμβόλια. Η εκτιμώμενη μείωση των θανάτων ποικίλλει μεταξύ των διαφόρων πολιτειών. Στη Νέα Υόρκη οι εμβολιασμοί οδήγησαν σε περίπου 11,7 λιγότερους θανάτους ανά 10.000 άτομα. Η Χαβάη είχε τη μικρότερη εκτιμώμενη μείωση με 1,1 λιγότερους θανάτους ανά 10.000 άτομα. Η ανθρώπινη ζωή είναι φυσικά ανεκτίμητης αξίας, αναφέρουν οι καθηγητές, υπολογίστηκε όμως και η οικονομική αξία πρόληψης αυτών των θανάτων για το κράτος και βρέθηκε μεταξύ 625 δισεκατομμυρίων και 1,4 τρισεκατομμυρίων δολαρίων. Η μελέτη αυτή αποδεικνύει τη μεγάλη σημασία των εμβολιασμών έναντι του κορονοϊού. Η επιστήμη σε σύντομο χρονικό διάστημα έκανε το χρέος της και παρέδωσε στην κοινωνία ένα σημαντικό «όπλο» για την αντιμετώπιση της πανδημίας, τονίζουν οι καθηγητές. Προσθέτουν ότι η κοινωνία, από την πλευρά της, θα είναι χρήσιμο να εμπιστευτεί την επιστήμη, να κατανοήσει τη σοβαρότητα της νόσου COVID-19 και να συνδράμει στην πρόληψή της με μαζική προσέλευση στην εμβολιαστική διαδικασία.

 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία