 |
|
|  Παρασκευή 27/8
ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΚΑΤΑΚΡΑΥΓΗ
Ξεπέρασαν τους 100 οι νεκροί των πολύνεκρων επιθέσεων στην Καμπούλ
AΠΕ-ΜΠΕ
Ο απολογισμός των θυμάτων της επίθεσης τζιχαντιστών της οργάνωσης Ισλαμικό Κράτος στο διεθνές αεροδρόμιο της Καμπούλ έχει φθάσει τους 103 νεκρούς, σύμφωνα με πληροφορίες της εφημερίδας The Wall Street Journal.
Σύμφωνα με το ρεπορτάζ της εφημερίδας, νεκροί είναι τουλάχιστον 90 Αφγανοί και τουλάχιστον 13 μέλη των ένοπλων δυνάμεων των ΗΠΑ.
Καμικάζι της τζιχαντιστικής οργάνωσης Ισλαμικό Κράτος (ΙΚ) επιτέθηκαν χθες Πέμπτη στο πλήθος Αφγανών που περίμενε στο διεθνές αεροδρόμιο της Καμπούλ με την ελπίδα να μπορέσει να φύγει από τη χώρα για να σωθεί από το νέο καθεστώς των Ταλιμπάν, σκοτώνοντας δεκάδες ανθρώπους, ανάμεσά τους 12 αμερικανούς στρατιωτικούς.
Αυτή η πρώτη φονική επίθεση μετά την επιστροφή των Ταλιμπάν στην εξουσία την 15η Αυγούστου καταγράφηκε μερικές ημέρες προτού αποπερατωθεί η αποχώρηση των ένοπλων δυνάμεων των ΗΠΑ, την 31η Αυγούστου, έπειτα από 20 χρόνια άκαρπου πολέμου με τους ισλαμιστές.
Η διπλή έκρηξη σκότωσε τουλάχιστον 12 αμερικανούς στρατιωτικούς και τραυμάτισε άλλους 15, σύμφωνα με το Πεντάγωνο. Το καθεστώς των Ταλιμπάν έκανε λόγο για 20 νεκρούς και 52 τραυματίες. Άλλες πηγές δίνουν πολύ πιο βαρύ απολογισμό. Το CBS News, επικαλούμενο το αφγανικό υπουργείο Υγείας, έκανε λόγο για τουλάχιστον 90 νεκρούς. Το Αλ Αραμπίγια έκανε λόγο για τουλάχιστον 72 νεκρούς και 158 τραυματίες.
Μια τρίτη ισχυρή έκρηξη ακούστηκε τα μεσάνυχτα στην Καμπούλ, προκαλώντας τον φόβο πως βρισκόταν σε εξέλιξη νέα επίθεση. Όμως το καθεστώς των Ταλιμπάν ανέφερε λίγο αργότερα ότι επρόκειτο για καταστροφή εξοπλισμού του αμερικανικού στρατού στο αεροδρόμιο, κάτι που δεν επιβεβαιώθηκε άμεσα από τις ΗΠΑ.
Ο αμερικανός πρόεδρος Τζο Μπάιντεν, ο οποίος εκφράστηκε από τον Λευκό Οίκο για την κρίση στο Αφγανιστάν, διαβεβαίωσε πως η επιχείρηση θα «συνεχιστεί» ως την 31η Αυγούστου, που επιβεβαίωσε ότι παραμένει η προθεσμία για την αποπεράτωση της επιχείρησης εκκένωσης και την αποχώρηση του αμερικανικού στρατού από τη χώρα. Υπεραμύνθηκε εκ νέου της απόφασής του να προχωρήσει στην αποχώρηση.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
