 |
|
|  Τρίτη 31/8
Αρχίζει η δίκη της γυναίκας που έστησε τη μεγαλύτερη επιχειρηματική απάτη στις ΗΠΑ
newmoney.gr,protothema.gr
Μια δήθεν «επαναστατική» συσκευή για εξετάσεις αίματος η οποία ουσιαστικά δεν …εφευρέθηκε ποτέ, αλλά συγκέντρωσε κεφάλαια εκατοντάδων εκατομμυρίων δολαρίων, φθάνοντας να αποτιμάται στα $9 δισ., οδηγεί την πρώην επικεφαλής της Theranos στο εδώλιο και ίσως στην φυλακή.
Χαρακτηριζόταν ως η νεότερη αυτοδημιούργητη δισεκατομμυριούχος των ΗΠΑ. Στα τέλη του 2014 φιγουράριζε στο πλευρό του τέως πλανητάρχη Μπάρακ Ομπάμα, με τον τιμητικό τίτλο της «προεδρικής πρέσβειρας παγκόσμιας επιχειρηματικότητας» ανά χείρας, μερικούς μήνες πριν βγει στο εξώφυλλο του Forbes.
Σήμερα Τρίτη 31 Αυγούστου, ξεκινά – με την επιλογή των ενόρκων – η δίκη της πρώην επικεφαλής της Theranos, Ελίζαμπεθ Χολμς, ο οποία βρίσκεται αντιμέτωπη με βαριές ποινές – ακόμη και φυλάκιση που μπορεί να φτάσει τα 20 χρόνια. Μόλις ολοκληρωθεί η επιλογή, στις 8 Σεπτεμβρίου θα ξεκινήσουν οι εναρκτήριες αγορεύσεις, ενώ η δίκη εκτιμάται πως θα διαρκέσει περίπου 4 μήνες.
Γεννημένη στις 3 Φεβρουαρίου του 1984 στην Ουάσιγκτον (από μητέρα εργαζόμενη στο διοικητικό προσωπικό του Κογκρέσου και πατέρα άλλοτε υψηλόβαθμο στέλεχος της Enron- ενεργειακή εταιρεία που ενεπλάκη μεταγενέστερα σε λογιστικό σκάνδαλο και χρεοκόπησε, αλλά και κυβερνητικών οργανισμών όπως οι USAID, EPA, USTDA) επιθυμούσε να σπουδάσει ιατρική για να βαδίσει στα χνάρια του προπάππου της, μα την απέτρεψε ο φόβος της για τις σύριγγες και τις βελόνες. Στράφηκε στο αντικείμενο του χημικού μηχανικού, αρίστευσε στο πρώτο έτος και κέρδισε υποτροφία 3.000 δολ., ωστόσο εγκατέλειψε τα έδρανα του πανεπιστημίου πρόωρα για να ιδρύσει την εταιρεία διαγνωστικών εξετάσεων Theranos.
Το 2003, σε ηλικία μόλις 19 ετών, η αινιγματική ερευνήτρια από τη Σχολή Χημικών Μηχανικών του πανεπιστημίου του Στάνφορντ, αποφάσισε να εγκαταλείψει τις σπουδές της για να επικεντρωθεί στην ανάπτυξη της δικής επιχείρησης. Η συσκευή Edison της Theranos, παρουσιάστηκε ως ένα καινοτόμο διαγνωστικό εργαλείο που έδινε τη δυνατότητα στους ασθενείς με ένα μόνο τσίμπημα – και κυρίως χωρίς πολλά χρήματα – να εξετάζονται για περίπου 200 ασθένειες στο φαρμακείο της γειτονιάς τους.
Η Χολμς η οποία ζήλεψε τη δόξα του ιδιοφυούς και οραματιστή Στιβ Τζομπς – δημιουργού κορυφαίων τεχνολογικών προϊόντων – και προσπάθησε να «αντιγράψει» ακόμα και το dress code του φορώντας το κλασικό ζιβάγκο, όχι μόνο δεν πέτυχε τίποτα από τα επιτεύγματα του ινδάλματος της, αλλά το όνομά της, εφόσον καταδικαστεί, θα συνοδεύει για πάντα μια από τις μεγαλύτερες επιχειρηματικές απάτες στην ιστορία.
Η πολύκροτη δίκη της ιδρύτριας της startup διαγνωστικών εξετάσεων Theranos αρχίζει σήμερα, 31 Αυγούστου, στο Σαν Χοσέ, μόλις λίγα χιλιόμετρα μακριά από το σημείο όπου κάποτε βρισκόταν η λαμπερή έδρα της Theranos. Σε real time οι ακροατές θα πληροφορηθούν τις λεπτομέρειες της μεγαλύτερης σύγχρονης επιχειρηματικής απάτης των ΗΠΑ – ένα αληθινό σενάριο, «έτοιμο» και για κινηματογραφική ταινία: για το πώς δηλαδή μια 19χρονη, τότε, φοιτήτρια από το Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ το 2003 ίδρυσε την start up της με έδρα την Καλιφόρνια και ως το 2014, κατάφερε να γίνει billionaire, να δει τη φωτογραφία της εξώφυλλο στα top περιοδικά του πλανήτη (Fortune, Forbes, Times), με το όνομα της να απασχολεί την Silicon Valley, την Wall Street και την διεθνή επιστημονική κοινότητα και τελικά η δήθεν «αυτοκρατορία» της, χτισμένη σε ψέματα, να …καταρρέει «σαν χάρτινος πύργος».
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
