 |
|
|  Τετάρτη 1/9
Αντίο Μόσχα
Ανταποκρίτρια του BBC εγκατέλειψε την Ρωσία επειδή δεν της παρέτειναν την βίζα,σε αντίποινα προς την Βρετανία
ΑΠΕ-ΜΠΕ,zougla.gr,protothema.gr
Η δημοσιογράφος του BBC, Σάρα Ρέινσφορντ, εγκατέλειψε την Τρίτη τη Ρωσία μετά την απόφαση της Μόσχας να μην της παρατείνει την άδεια εργασίας, σε μια σειρά αντιποίνων με την Βρετανία για το πώς αντιμετωπίζει τα ξένα μέσα ενημέρωσης.
Οι ρωσικές αρχές είχαν ζητήσει από την Ρέινσφορντ, η οποία είναι μια από τους δύο αγγλόφωνους ανταποκριτές του βρετανικού δικτύου στην Μόσχα, να εγκαταλείψει την χώρα ως αντίποινα για τις διακρίσεις ,όπως ισχυρίζεται η Μόσχα, που εφαρμόζει το Λονδίνο έναντι των Ρώσων δημοσιογράφων που εργάζονται στο Λονδίνο.
Οι ρωσικές αρχές έχουν κατηγορήσει το Λονδίνο για το ότι κακομεταχειρίζεται τον Ρώσο δημοσιογράφο που εργάζεται στο Λονδίνο για λογαριασμό του πρακτορείου TASS ,ο οποίος ,όπως λένε, εξαναγκάστηκε να φύγει από το Λονδίνο το 2019 καθώς δεν του παρέτειναν τη βίζα, χωρίς να δώσουν εξηγήσεις.
Είπαν επίσης ότι, πριν αποφασίσουν να ενεργήσουν κατ’ αυτόν τον τρόπο, προσπάθησαν να πείσουν την Βρετανία να επανορθώσει την κατάσταση αλλά απέτυχαν.
Το BBC χαρακτήρισε την απέλαση της Ρέινσφορντ «άμεση επίθεση στην ελευθερία των μέσων ενημέρωσης» και η βρετανική κυβέρνηση παρότρυνε χωρίς επιτυχία τις ρωσικές αρχές να επανεξετάσουν την απόφασή τους.
Η Ρέινσφορντ, η οποία δήλωσε συντετριμμένη από την κίνηση αυτή, ανέβασε στο Twitter φωτογραφίες από το αεροδρόμιο της Μόσχας, προτού επιβιβαστεί στο αεροσκάφος για να αναχωρήσει από τη χώρα.
«Πρέπει να εγκαταλείψω τη Ρωσία» έγραψε στον λογαριασμό της.
Το υπουργείο Εξωτερικών της Ρωσίας κατέστησε σαφές ότι δεν θα επιτρέψει στο BBC να την στείλει πίσω ή να την αντικαταστήσει με κάποιον άλλο, έως ότου η Βρετανία δώσει βίζα σε έναν Ρώσο δημοσιογράφο κρατικού μέσου.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
