 |
|
|  Παρασκευή 10/9
Βραβεία «Νόμπελ» τού... τρελού επιστήμονα 2021
Ο οργασμός... ξεβουλώνει τη μύτη
ή πώς εξοντώνεις μια κατσαρίδα σε... υποβρύχιο
newsbeast.gr
Για μια ακόμη χρονιά, την 31ή κατά σειρά, απονεμήθηκαν σε τελετή στο Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ των ΗΠΑ, τα εναλλακτικά βραβεία Ig, γνωστά και ως «Νόμπελ» του τρελού επιστήμονα. Πρόκειται για βραβεία που αναδεικνύουν χιουμοριστικές, απρόσμενες ή και άχρηστες ανακαλύψεις, οι οποίες όμως προωθούν το πνεύμα της επιστημονικής αναζήτησης.
Συχνά, άλλωστε, η επιστήμη έκανε άλματα χάρη σε μερικούς «αιρετικούς» και «τρελούς» που ξεπέρασαν τα συμβατικά όρια. Γι’ αυτό, τα βραβεία Ig, που απονέμονται από το χιουμοριστικό επιστημονικό περιοδικό «Annals of Improbable Research» και δίνονται από πραγματικούς νομπελίστες, τιμούν έρευνες «που πρώτα κάνουν τους ανθρώπους να γελάσουν και μετά να σκεφτούν».
Ανάμεσα στις δέκα εφευρέσεις και ανακαλύψεις που τιμήθηκαν το 2021, προερχόμενες από ερευνητές σε συνολικά 24 χώρες έξι ηπείρων, ήσαν μελέτες σχετικά με το πόσο τα μούσια απαλύνουν τις μπουνιές στο πρόσωπο (βραβείο Ειρήνης), τα οφέλη από άποψη υγείας που έχει η εναέρια μεταφορά ρινόκερων κρεμασμένων ανάποδα με το κεφάλι κάτω και τα πόδια πάνω (βραβείο Μεταφορών) και τη χρήση του οργασμού στο σεξ ως αποτελεσματικού μέσου αποσυμφόρησης της βουλωμένης μύτης, για άγνωστους λόγους και τουλάχιστον μια ώρα μετά το σεξ (βραβείο Ιατρικής). Επίσης βραβεύτηκε (Ig Οικονομικών) η χρήση ενός αλγόριθμου υπολογιστικής όρασης που, αναλύοντας φωτογραφίες πολιτικών, βρήκε ότι η παχυσαρκία συνδέεται στενά με την εθνική διαφθορά, δηλαδή όσο πιο χοντροί είναι οι πολιτικοί μιας χώρας, τόσο μεγαλύτερη είναι η διαφθορά σε αυτήν.
Το βραβείο Φυσικής πήγε στη μελέτη που εξηγεί γιατί οι πεζοί δεν συγκρούονται συνεχώς στα πεζοδρόμια, ενώ το βραβείο Εντομολογίας σε έναν απόστρατο του Πολεμικού Ναυτικού των ΗΠΑ που βρήκε ένα άκρως ισχυρό εντομοκτόνο για την πλήρη εξόντωση των κατσαρίδων στα αμερικανικά υποβρύχια. Το βραβείο Οικολογίας δόθηκε σε μια γενετική έρευνα σχετικά με τα διαφορετικά βακτήρια που ζουν στις πεταμένες τσίχλες που είναι κολλημένες στα πεζοδρόμια, ενώ το βραβείο Βιολογίας στη μελέτη των “πουρρρ”, “μιάου” και άλλων θορύβων με τα οποία επικοινωνούν τα κατοικίδια ζώα. Το βραβείο Χημείας δόθηκε σε μελέτη ανάλυσης του αέρα, η οποία δείχνει ότι οι οσμές που εκκρίνονται από τους θεατές στον κινηματογράφο, αλλάζουν ανάλογα με την ταινία που προβάλλεται (κωμωδία, θρίλερ, βία κ.α.).
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
