 |
|
|  Σάββατο 18/9
Ανατριχιαστικό εύρημα στην Βολιβία
Δάγκωσε ένα ...ανθρώπινο δάχτυλο την ώρα που έτρωγε χάμπουργκερ
NYP,newsbeast.gr
Είναι ένα από αυτά τα περιστατικά που πραγματικά δεν θέλεις να σου τύχουν! Μια γυναίκα από τη Βολιβία φέρεται να δάγκωσε ένα χάμπουργκερ μέσα στο οποίο υπήρχε ένα ...κομμένο ανθρώπινο δάχτυλο.
«Την ώρα που έτρωγα, δάγκωσα ένα δάχτυλο», έγραψε η Estefany Benitez στο Facebook, περιγράφοντας την εμπειρία της σε ένα μπεργκεράδικο στη Santa Cruz de la Sierra. Η ίδια υποστηρίζει ότι δάγκωσε το ανατριχιαστικό περιεχόμενο ήδη από την πρώτη μπουκιά.
Την ανάρτησή της συνοδεύουν φωτογραφίες από το χάμπουργκερ και το δάχτυλο στο πιάτο. Σε ένα βίντεο που επίσης ανέβασε, ακούγεται να λέει: «Εδώ είμαστε στα υπέροχα Hot Burger, όπου ένα δάχτυλο κατέληξε στο μπέργκερ μου».
Η ίδια κατέγραψε επίσης τον εαυτό της να αναφέρει το περιστατικό στους υπεύθυνους του εστιατορίου, οι οποίοι προσφέρθηκαν να επανορθώσουν. «Σε παρακαλώ πες μου τι θέλεις και θα σου το δώσουμε», της είπαν, τονίζοντας ότι τα μπέργκερ φτάνουν στο εστιατόριο έτοιμα και πως «κάτι παρόμοιο δεν έχει συμβεί ποτέ ξανά».
Κι ενώ προσφέρθηκαν να κλείσουν το τμήμα με τα μπέργκερ, ενώ η φρικαρισμένη πελάτισσα ήταν ακόμη εκεί, φέρεται να συνέχισαν «να σερβίρουν πελάτες σαν να μην είχε συμβεί τίποτα», κατήγγειλε εκείνη.
Η ανάρτηση της πελάτισσας έγινε viral και ανάγκασε έναν εκπρόσωπο της εταιρείας να μιλήσει για ένα «ατυχές περιστατικό», εξηγώντας πως ένας εργαζόμενος είχε χάσει ένα μέρος του δαχτύλου του ενώ προετοίμαζε το κρέας – μια ιστορία που επιβεβαιώθηκε από την τοπική αστυνομία, σύμφωνα με τη NY Post.
Εξαιτίας του περιστατικού, ο αρμόδιος αναπληρωτής υπουργός για τα δικαιώματα των καταναλωτών στη Βολιβία, αποφάσισε να κλείσει προσωρινά η αλυσίδα των μπεργκεράδικων και να επιβληθεί πρόστιμο στην εταιρεία. Δεν είναι σαφές ωστόσο αν η Benitez θα κινηθεί νομικά.
Δεν είναι η πρώτη φορά που πελάτης ανακαλύπτει ένα ανθρώπινο μέλος στο φαγητό του. Ένα ακόμη ανατριχιαστικό περιστατικό είναι εκείνο του 2019, όταν ένα ζευγάρι από το Ηνωμένο Βασίλειο βρήκε ένα δόντι στην παραγγελία με το κινέζικο φαγητό του.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
