 |
|
|  Παρασκευή 1/10
AΠΙΣΤΕΥΤΗ ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ ΣΤΗΝ ΓΟΥΑΤΕΜΑΛΑ
Στρατιωτικοί κατηγορούνται οτι- στη διάρκεια τού εμφυλίου στη χώρα- βασάνισαν 116 παιδιά τής κοινότητας τών Μάγια και τα πέταξαν σε πηγάδι,όπου και πνίγηκαν!!!
Reuters,zougla.gr
Η έρευνα για τα λείψανα δεκάδων παιδιών, μελών κοινότητας αυτοχθόνων που πιστεύεται ότι σφαγιάστηκαν και θάφτηκαν μυστικά σε πρώην στρατόπεδο των ένοπλων δυνάμεων εν μέσω του εμφυλίου πολέμου στη Γουατεμάλα τη δεκαετία του 1980, ανεστάλη επ’ αόριστον εξαιτίας της έλλειψης ασφάλειας, ανέφεραν μη κυβερνητικές οργανώσεις χθες Πέμπτη.
Η εκταφή στο χωριό Τσιούλ, το οποίο απέχει περίπου 200 χιλιόμετρα από την πρωτεύουσα, προγραμματιζόταν να αρχίσουν το πρωί της Τρίτης, αλλά ανεστάλησαν, καθώς κάτοικοι διαδήλωσαν κι εμπόδισαν ιατροδικαστικούς να αρχίσουν την έρευνα, χωρίς να εξηγήσουν γιατί εναντιώνονται σε αυτή.
«Δεν υπάρχει νέα ημερομηνία για τις εκταφές λόγω της κατάστασης ασφαλείας», δήλωσε ο Διέγο Ριβέρα, επικεφαλής της οργάνωσης των θυμάτων ASOMOVIDNQ.
Κατά τη διάρκεια συνέντευξης που παραχώρησε στο πρακτορείο ειδήσεων Reuters, ο κ. Ριβέρα στηλίτευσε την έλλειψη συντονισμού των αρχών, κρίνοντας πως εμποδίζει την έρευνα.
Ο Αρνούλφο Οσλάχ, ένας από τους επιζήσαντες, που βρισκόταν επιτόπου την Τρίτη, κατήγγειλε πως ανάμεσα σε όσους πρόβαλαν αντίσταση στην εκταφή είναι πρώην μέλη των ένοπλων δυνάμεων, που πιθανόν ενέχονταν στη σφαγή.
Το πρακτορείο ειδήσεων Reuters αναφέρει πως η καταγγελία του Οσλάχ, που προστατευόταν από τις Αρχές για να μην υποστεί επίθεση κατά τη διάρκεια των διαμαρτυριών, σύμφωνα με την εισαγγελία, δεν κατέστη δυνατό να επιβεβαιωθεί από ανεξάρτητες πηγές.
Η σφαγή στο χωριό Τσιούλ, μια από τις πολλές με θύματα μέλη κοινοτήτων των Μάγια, διαπράχθηκε την 21η Μαΐου 1988.
Σύμφωνα με αυτόπτες μάρτυρες, ο στρατός συνέλαβε εκατοντάδες κατοίκους και τους οδήγησε στο στρατόπεδο, όπου τα παιδιά χωρίστηκαν από τους γονείς.
Κατά τον κ. Οσλάχ, 116 παιδιά ηλικίας μεταξύ 2 και 15 ετών βασανίστηκαν από στρατιωτικούς, που κατόπιν τα πέταξαν σε πηγάδι μέσα στη βάση όπου πνίγηκαν.
Δεν υπάρχει επίσημη αναφορά για τον αριθμό των θυμάτων, ούτε σαφήνεια για τα κίνητρα της στρατιωτικής μονάδας που είχε τη βάση της στο Τσιούλ.
Ο στρατός της Γουατεμάλας έχει κατηγορηθεί για γενοκτονία των αυτοχθόνων λαών της Γουατεμάλας κατά τη διάρκεια του εμφυλίου.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
