 |
|
|  Παρασκευή 1/10
Συνέβη και αυτό
13χρονη ...ασέλγησε σε βάρος... 92χρονου ,στην Πάτρα,για να τον ληστέψει!!
pelop.gr,flashnews.gr
Μία 13χρονη στην Πάτρα ασέλγησε σε βάρος 92χρονου με σκοπό να τον ληστέψει αλλά τελικά εντοπίστηκε από τους άνδρες της αστυνομίας.
Σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας «Πελοπόννησος», που επικαλείται μαρτυρίες συγγενών του ηλικιωμένο, ο 92χρονος έβγαινε από την πολυκατοικία όπου διαμένει επί της οδού Ναυαρίνου, όταν ξαφνικά μπροστά του εμφανίστηκε η 13χρονη.
Τον πλησίασε και χωρίς δεύτερη σκέψη του πρότεινε να συνευρεθούν ερωτικά έναντι αμοιβής.
Ο 92χρονος την απέφυγε, όμως εκείνη δεν σταμάτησε την «πολιορκία», προβαίνοντας μάλιστα σε ασελγείς πράξεις σε βάρος του. Ο υπερήλικας σαστισμένος, επιχείρησε να απομακρυνθεί, όμως η ανήλικη τον σταμάτησε και ασκώντας του σωματική βία, κατάφερε και έβαλε το χέρι της στην τσέπη του παντελονιού του, άρπαξε το πορτοφόλι του, που περιείχε 30 ευρώ και προσωπικά έγγραφα, και τράπηκε σε φυγή, έχοντας τραυματίσει στα χέρια το θύμα.
Αυτόπτης μάρτυρας του πρωτοφανούς περιστατικού ήταν η κόρη του 92χρονου που άρχισε να καλεί σε βοήθεια και προσέτρεξε για να του προσφέρει τις πρώτες βοήθειες.
Για το περιστατικό ενημερώθηκε η αστυνομία, δυνάμεις της οποίας άρχισαν τις αναζητήσεις για τον εντοπισμό της δράστιδας, η οποία τελικώς συνελήφθη από αστυνομικούς της Ασφάλειας Πάτρας και εν συνεχεία αναγνωρίστηκε από το θύμα.
Στην κατοχή της βρέθηκε το πορτοφόλι με τα χρήματα, τα οποία αποδόθηκαν στον 92χρονο. «Πρόκειται για ένα φιλήσυχο άνθρωπο, αυτό που του συνέβη τον σόκαρε. Είναι συνταξιούχος των 500 ευρώ. Όταν βρέθηκαν τα 30 ευρώ, ένιωσε μεγάλη ανακούφιση, ήταν γι’ αυτόν σαν πήρε το χρυσάφι όλου του κόσμου» είπε στην εφημερίδα ο γαμπρός του.
Σε βάρος της 13χρονης, σχηματίσθηκε δικογραφία για ληστεία και παραπέμφθηκε στον αρμόδιο εισαγγελέα, για τα περαιτέρω.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
