 |
|
|  Κυριακή 3/10
14 τόνοι κοκαϊνης κατασχέθηκαν στην Ονδούρα απο τις αρχές τής χρονιάς
ΑΠΕ-ΜΠΕ,zougla.gr,protothema.gr
Οι ονδουριανές αρχές έκαψαν χθες Σάββατο πάνω από 3,3 τόνους κοκαΐνη, μέρος των συνολικά 14 τόνων που κατασχέθηκαν στη χώρα του λεγόμενου βορείου τριγώνου της κεντρικής Αμερικής από την αρχή της χρονιάς, ανακοινώθηκε από τη δικαιοσύνη και την αστυνομία.
«Πρόκειται για τη μεγαλύτερη καύση που έχει γίνει ποτέ εδώ, στις εγκαταστάσεις της χωροφυλακής. Από την αρχή της χρονιάς, κατά τη διάρκεια αρκετών επιχειρήσεων, κατασχέσαμε 14 τόνους κοκαΐνη», ανέφερε ο εκπρόσωπος της χωροφυλακής, Μάριο Ριβέρα.
«Τα ναρκωτικά έγιναν στάχτη, καταφέραμε πλήγμα» στις εγκληματικές οργανώσεις που διακινούν ναρκωτικά, ανέφερε από την πλευρά του ο εκπρόσωπος της εισαγγελίας, Κάρλος Μορασάν.
Η επίδειξη μπροστά στις κάμερες εγγράφεται στην προσπάθεια αποκατάστασης της εικόνας του προέδρου Χουάν Ορλάντο Φερνάντες, ο αδελφός του οποίου, ο Τόνι Ερνάντες, πρώην βουλευτής 42 ετών, καταδικάστηκε τον Μάρτιο να εκτίσει ισόβια κάθειρξη από ομοσπονδιακό δικαστήριο των ΗΠΑ για συνέργεια στη διακίνηση 185 τόνων κοκαΐνης προς την αμερικανική αγορά.
Από το 2014, όταν αναλάμβανε την εξουσία στην πρώτη από τις δύο θητείες του, ο αρχηγός του κράτους εγκατέστησε αεροπορική, ναυτική και χερσαία ασπίδα για να αντιμετωπιστούν τα καρτέλ των ναρκωτικών, με την υποστήριξη της αμερικανικής ομοσπονδιακής υπηρεσίας δίωξης, της DEA.
Ωστόσο, διακινητές που έχουν συλληφθεί ή εκδοθεί στις ΗΠΑ από την κυβέρνηση του κ Ερνάντες, ενέπλεξαν το περιβάλλον του προέδρου, κάνοντας λόγο για πολλές δωροδοκίες.
Ο Ερνάντες ερίζει πως πρόκειται για ψευδομαρτυρίες βαρόνων των ναρκωτικών που έχουν σκοπό να τον εκδικηθούν για τον πόλεμο που κήρυξε εναντίον τους.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
