 |
|
|  Πέμπτη 7/10
Ανατριχίλα από τις μαρτυρίες για τους βιασμούς ανηλίκων στην Καθολική Εκκλησία
ΣΟΔΟΜΑ ΚΑΙ ΓΟΜΟΡΡΑ ΣΤΗΝ ΓΑΛΛΙΑ
Daily Star,protothema.gr
Ανατριχιαστικές είναι οι μαρτυρίες ανδρών και γυναικών, που βλέπουν
το φως της δημοσιότητας, και περιλαμβάνονται σε δημοσιευθείσα έκθεση
για μέγα σκάνδαλο σεξουαλικής κακοποίησης στους κόλπους τής
Καθολικής Εκκλησίας της Γαλλίας.
Τρεις χιλιάδες ιερείς, κληρικοί αλλά και προσωπικό που εργαζόταν για
λογαριασμό της Καθολικής Εκκλησίας της Γαλλίας, βίασαν... 330 χιλιάδες
ανήλικα (!!!) τα τελευταία 70 χρόνια, όπως προκύπτει από την επίμαχη
έκθεση που αποτυπώνει τα σόδομα και γόμορρα μέσα στα ιερά και σε
καθολικά οικοτροφεία.
Γυναίκες και άντρες που βίωσαν στο πετσί τους την απάνθρωπη αυτή
εμπειρία όταν ήταν ανήλικοι, ανοίγουν την καρδιά τους, και σύμφωνα με
την εφημερίδα Daily Beast, οι καταθέσεις τους είναι απίστευτες.
Όπως της «Μαρί», μιας Γαλλίδας που έπεσε θύμα βιασμού μιας μοναχής. Η
«Μαρί» φοίτησε σε γαλλικό καθολικό οικοτροφείο όταν ήταν στην πέμπτη
τάξη του Δημοτικού, το οποίο ήταν, όπως λέει στην κατάθεσή της, για
«νεαρά κορίτσια καλών οικογενειών».
Θυμάται μια καλόγρια που ερχόταν κάθε μέρα στην τάξη της για να
επιλέξει μια μαθήτρια που θα τη βοηθούσε με τη Λειτουργία. Αλλά η
καλόγρια δεν έψαχνε κάποιον να τη βοηθήσει. Έψαχνε για θύμα.
«Ήμουν 11 ετών και φαινόμουν 9. Με πήγαινε στο γραφείο της, έκλεινε
την πόρτα και μετά τράβαγε τις κουρτίνες. Μετά από αυτό, με έβαζε στα
γόνατα και μου έλεγε να διαβάσω το Ευαγγέλιο, ενώ με έσφιγγε με το ένα
χέρι στο στήθος της και με το άλλο χέρι κατέβαζε το εσώρουχό μου.
Φορούσαμε πλισέ φούστες, όχι παντελόνια. Με τρόμαξε και παρέλυσα»...
Η «Μαρί» δεν μπορούσε να μιλήσει στους καθολικούς γονείς της για την
κακοποίησή της μέχρι που ένας φίλος της την έπεισε να το κάνει.
Το αποτέλεσμα, όπως η ίδια θυμάται σήμερα, ήταν καταστροφικό.
«Είσαι πράγματι ένα διεστραμμένο άτομο και ψεύτρα. Πώς τολμάς να λες
τέτοια πράγματα;» της είπαν οι γονείς της. Μάλιστα, η οικογένειά της
είχε πει στις καλόγριες ότι την έστειλε στο οικοτροφείο γιατί έπρεπε
να την «εξημερώσουν».
«Ήμουν πραγματικά "δώρο" για αυτήν την καλόγρια (...) γιατί ήξερε πολύ
καλά ότι δεν κινδύνευε με τίποτα», υποστηρίζει η «Μαρί».
Η συγκεκριμένη καλόγρια την βίαζε επί ένα χρόνο. Στην ηλικία των 35
ετών, η «Μαρί» είπε ξανά στη μητέρα της για την κακοποίηση.
«Η μητέρα μου μού είπε ότι ήταν αδύνατο μία καλόγρια στην οποία
εμπιστεύτηκε την κόρη της να κακομεταχειριστεί ένα κορίτσι.
«Η γυναικεία παιδοκτονία υπάρχει και δυστυχώς τα ΜΜΕ δεν μιλούν ποτέ
για αυτό», είπε η «Μαρί».
Σίγουρα, πάντως, η «Μαρί» δεν είναι η μόνη που βίωσε κάτι τόσο
τρομοκρατικό. Δεκάδες άλλα θύματα ιερέων, μοναχών και καθολικών
σχολικών υπαλλήλων στη Γαλλία αναφέρονται στην έκθεση 2.500 σελίδων
που δόθηκε στην δημοσιότητα από ειδική επιτροπή με επικεφαλής τον Ζαν
Μαρκ Σοβέ.
Ενώ το 80% των θυμάτων ήταν μικρά αγόρια, ηλικίας 10 έως 13 ετών,
πολλά νεαρά κορίτσια κακοποιήθηκαν επίσης, και όχι μόνο από ιερείς.
Μοναχές χρησιμοποίησαν τους σταυρούς για να βιάσουν μικρά κορίτσια ή
να εξαναγκάσουν αγόρια να κάνουν σεξ μαζί τους.
Η ειδική επιτροπή που συστάθηκε για να ρίξει φως στην υπόθεση πέρασε
σχεδόν τρία χρόνια για να εξετάσει τις καταγγελίες και σχετικές
αναφορές στον Τύπο και να πάρει συνεντεύξεις από θύματα.
Από τα περίπου 3 χιλιάδες «σεξουαλικά αρπακτικά», τα δύο τρίτα είναι
ιερείς, όπως λένε οι συντάκτες της μελέτης επισημαίνοντας ότι η
Καθολική Εκκλησία στη Γαλλία έδειξε «μια βαθιά, σκληρή αδιαφορία για
τα θύματα».
Ο Oλιβιέ Σαβινιάκ είναι ένα ακόμη θύμα βιασμού. Ήθελε να πιστέψει ότι
ο ιερέας στην ενορία του στη Γαλλία ήταν ένας ευσεβής άνθρωπος. Αλλά
όταν ο ιερέας του ζήτησε να βγάλει τα ρούχα του και να ξαπλώσει στο
κρεβάτι σε ένα δωμάτιο όταν ήταν 13 ετών, ήξερε ότι κάτι δεν πήγαινε
καλά.
«Νόμιζα ότι αυτός ο ιερέας ήταν ένας καλός άνθρωπος που δεν θα με
έβλαπτε», δήλωσε ο Σαβινιάκ, ο οποίος ηγείται μιας ομάδας θυμάτων
σεξουαλικής κακοποίησης από κληρικούς.
«Αλλά όταν βρέθηκα στο κρεβάτι μισόγυμνος και με άγγιζε, κατάλαβα ότι
κάτι δεν πήγαινε καλά», πρόσθεσε.
Ο ίδιος υποστήριξε ότι η σεξουαλική κακοποίηση, που συνεχίστηκε για
χρόνια, τον έβλαψε για μία ζωή. «Είναι σαν μια κύστη που μεγαλώνει,
είναι σαν γάγγραινα μέσα στο σώμα του θύματος και στην ψυχή του
θύματος».
Ο πρόεδρος της Γαλλικής Συνδιάσκεψης των Επισκόπων, Έρικ ντε
Μουλίνς-Μποφόρ, είπε ότι η εκκλησία είναι «σοκαρισμένη» από την
έκθεση.
Πάπας Φραγκίσκος: «Είναι η ώρα της ντροπής»
Ο Πάπας Φραγκίσκος εξέφρασε την «ντροπή» του, επαναλαμβάνοντας πολλές
φορές τη λέξη, μετά την δημοσίευση της έρευνας για τη σεξουαλική
κακοποίηση παιδιών στους κόλπους της γαλλικής καθολικής εκκλησίας.
«Θέλω να εκφράσω προς τα θύματα τη θλίψη μου, την οδύνη μου για τα
τραύματα που υπέστησαν και επίσης την ντροπή μου, την ντροπή μας, την
ντροπή μου για την υπερβολικά μακρόχρονη ανικανότητα της Εκκλησίας να
θέσει τα θύματα στο κέντρο των ανησυχιών της».
«Προσεύχομαι, και προσευχόμαστε όλοι μαζί. Σε σένα Κύριε η δόξα, σε
μας η ντροπή. Είναι η ώρα της ντροπής», είπε ο πάπας Φραγκίσκος και
κάλεσε όλους τους θρησκευτικούς αξιωματούχους «να συνεχίσουν να
επιστρατεύουν όλες τις προσπάθειές τους ώστε τέτοια δράματα να μην
επαναληφθούν».
Ο πάπας κάλεσε τους γάλλους καθολικούς να αναλάβουν τις ευθύνες τους
ώστε η Εκκλησία να είναι ένας ασφαλής οίκος για όλους
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
