 |
| Τετάρτη 13/10
"ΛΑΔΙΑΡΗΣ" ΦΕΡΕΤΑΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ διοικητής τής κεντρικής τράπεζας τής Σλοβακίας,που διώκεται για δωροδοκία
flashnews.gr,protothema.gr
Ο διοικητής της κεντρικής τράπεζας της Σλοβακίας και μέλος του διοικητικού συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, Πέτερ Καζιμίρ, κατηγορείται για δωροδοκία, με τον ίδιο να αρνείται οποιοδήποτε παράπτωμα, δήλωσαν ο ίδιος και ο δικηγόρος του.
«Δεν νιώθω ένοχος για οποιοδήποτε έγκλημα», ανέφερε ο Καζιμίρ, ο οποίος διετέλεσε υπουργός Οικονομικών πριν αναλάβει τη θέση του διοικητή της κεντρικής τράπεζας το 2019, σε δήλωση του που κοινοποίησε μέσω email. Είχαν προηγηθεί δημοσιεύματα σε μέσα ενημέρωσης ότι απαγγέλθηκαν εις βάρος του κατηγορίες.
Ο σλοβακικός ειδησεογραφικός ιστότοπος aktuality, επικαλούμενος πολυάριθμες μη κατονομαζόμενες πηγές, τόνισε ότι απαγγέλθηκαν κατηγορίες εις βάρος του Καζιμίρ για μια υπόθεση που σχετίζεται με μια φερόμενη δωροδοκία στον πρώην επικεφαλής των φορολογικών αρχών της χώρας, ο οποίος έχει κατηγορηθεί για πολλές υποθέσεις και τώρα συνεργάζεται με τις ανακριτικές αρχές.
Ο δικηγόρος του Καζιμίρ, Οντρέι Μούλαρτσικ, επιβεβαίωσε σε τηλεφωνική επικοινωνία με το Reuters ότι ασκήθηκαν εις βάρος του πελάτη κατηγορίες για δωροδοκία, λέγοντας ότι θα τις αμφισβητήσει, αλλά δεν έδωσε περισσότερες λεπτομέρειες.
«Τα γεγονότα που περιλαμβάνονται στο κατηγορητήριο είναι αναληθή και το ίδιο το σκεπτικό στερείται επιβεβαιωτικών αποδεικτικών στοιχείων», είπε ο Καζιμίρ.
«Δεν έχω καμία πληροφορία ούτε γνωρίζω ότι παραβίασα τον νόμο, ούτε είχα ποτέ κανένα συμφέρον να επηρεάσω οποιαδήποτε διαδικασία».
Τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου της ΕΚΤ μπορεί να αποπεμφούν εάν κριθούν ένοχοι για σοβαρό παράπτωμα ή αν οι αρχές προσκομίσουν επαρκή αποδεικτικά στοιχεία ότι έχουν διαπράξει τέτοιου είδους παραπτώματα.
Η ΕΚΤ αρνήθηκε να σχολιάσει.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|