 |
|
|  Σάββατο 16/10
ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΦΟΥΝΤΟΥΛΑΚΗΣ
Διπλασιάστηκαν τα ποσοστά κατάθλιψης στην Ελλάδα-
Αυξηση στις αυτοκτονίες κατά 33%-«Ανησυχητικά υψηλά» τα ποσοστά όσων πιστεύουν στις θεωρίες συνωμοσίας
AΠΕ-ΜΠΕ
Κατά τη περίοδο της οικονομικής κρίσης παρατηρήθηκε επιδείνωση της
ψυχικής υγείας στην Ελλάδα ,με αύξηση (διπλασιασμό) των ποσοστών
κατάθλιψης, ενώ αυξήθηκαν και οι αυτοκτονίες κατά 33%, παραμένοντας,
έκτοτε, σε υψηλότερα επίπεδα.
Δεν υπάρχουν αξιόπιστα δεδομένα για τις αυτοκτονίες και τις απόπειρες
κατά τη διάρκεια της πανδημίας, αλλά πιθανολογείται μια μείωση.
Εξάλλου, η χρήση ουσιών και αλκοόλ εμφάνισε ποικίλες διαφοροποιήσεις
κατά την πανδημία ενώ η ποιότητα και ο τρόπος ζωής παρουσίασαν σαφή
επιδείνωση.
Τα παραπάνω ανέφερε ο καθηγητής Ψυχιατρικής στο Αριστοτέλειο
Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης , Κωνσταντίνος Φουντουλάκης, σε παρουσίαση
του με θέμα «Η Ψυχική Υγεία στην Ελλάδα 2000-2020: Από την ευμάρεια
στην οικονομική κρίση και την πανδημία».
«Η χώρα άντεξε ψυχολογικά τις θύελλες της 20ετίας αλλά εμφανίζει μια
προϊούσα επιδείνωση της ψυχικής υγείας. Οι δείκτες επιδεινώθηκαν λόγω
των συνθηκών αλλά φαίνεται ότι υπάρχει και ένα ρεύμα το οποίο πρέπει
να το προσέξουμε γιατί ανεξάρτητα από τις δυσμενείς συνθήκες αυτό το
ρεύμα οδηγεί σε μια επιδείνωση της ψυχικής υγείας. Χρειάζεται μία
καλύτερη δημόσια πολιτική καταγραφής και αντιμετώπισης των προβλημάτων
ψυχικής υγείας», σημείωσε.
2 στις 3 αυτοκτονίες αποδίδονται στις οικονομικές συνθήκες
Σύμφωνα με τα στοιχεία που παρουσίασε ο κ. Φουντουλάκης, κατά την
περίοδο της οικονομικής κρίσης στη χώρα μας οι αυτοκτονίες αυξήθηκαν
κατά 33%.
Συγκεκριμένα, κατά την περίοδο 2008-2015 καταγράφηκαν συνολικά 425
επιπλέον θάνατοι από αυτοκτονίες.
Περίπου το 1/3 από αυτές (34,8%, δηλαδή οι 148) εξηγούνται με την
ανεργία, περίπου τα 2/3 εξηγούνται με τις οικονομικές συνθήκες ενώ το
1/3 της αύξησης είναι άγνωστης αιτιολογίας.
Πανδημία
«Η πανδημία COVID‐ αναμενόταν από την αρχή να πυροδοτήσει: φόβο,
ανησυχία, stress και αλλαγές σε κοινωνική συμπεριφορά, εργασιακές
συνθήκες, καθημερινές συνήθειες, ρουτίνα», σημείωσε ο κ. Φουντουλάκης
και πρόσθεσε ότι παράγοντες οι οποίοι αναγνωρίστηκαν για την εμφάνιση
της κατάθλιψης είναι: η ηλικία, το γυναικείο φύλο, το προηγούμενο
ψυχιατρικό ιστορικό, η χρόνια σωματική νόσος, τα προβλήματα στην
οικογένεια, τα οικονομικά προβλήματα, το lockdown και οι θεωρίες
συνωμοσίας.
Ως προστατευτικούς παράγοντες ανέφερε το ανδρικό φύλο, τη διατήρηση
της καθημερινής ρουτίνας, τη θρησκευτικότητα/πνευματικότητα, την
ικανοποίηση από την πληροφόρηση.
Όσον αφορά τις διαπροσωπικές σχέσεις και ποιότητα ζωής σημείωσε ότι
αναφέρονται: οι αυξημένες ενδοοικογενειακές συγκρούσεις και
ενδοοικογενειακή βία, αλλά αυτό δεν είναι εύκολα δυνατόν να αποδειχθεί
επιστημονικά , η σοβαρή διατάραξη της καθημερινής ζωής και όλων των
δραστηριοτήτων και ποικίλες αλλαγές στη διατροφή, τη σεξουαλικότητα
και τη χρήση αλκοόλ και ουσιών.
«Ανησυχητικά υψηλά» τα ποσοστά όσων πιστεύουν στις θεωρίες συνωμοσίας
Όσον αφορά τις θεωρίες συνωμοσίας, ο κ. Φουντουλάκης επισήμανε ότι τα
ποσοστά εκείνων που τις αποδέχονται είναι ανησυχητικά υψηλά στο
πληθυσμό και ότι αυτό έχει μια αντανάκλαση και στο επίπεδο
εμβολιασμού.
«Οι θεωρίες συνωμοσίας είναι μια ποικίλη ιστορία όπως και οι άνθρωποι
οι οποίοι πιστεύουν σε αυτές. Είναι μια πολύ ετερογενής ομάδα. Το
ποσοστό των ανθρώπων που δεν πιστεύουν σε καμία θεωρία συνωμοσίας
είναι 20-25% διεθνώς.
Στις πολιτικού και οικονομικού τύπου θεωρίες συνωμοσίας για λέσχες που
κυβερνούν τον κόσμο κλπ. αυτές είναι σαφέστατα πλειοψηφικές, δηλαδή
είναι τα 2/3 του πληθυσμού σε κάποιο βαθμό.
Στις πολύ παράδοξες θεωρίες όπως είναι το 5G ή η επίπεδη γη, οι
μηχανές ελέγχου του νου, το ποσοστό είναι 5-10%.
Υπάρχει μια διαφορετική επίδραση στον ψυχισμό του κάθε ανθρώπου με τα
χαρακτηριστικά του και τις θεωρίες τις οποίες πιστεύει. Ο ανθρώπινος
ψυχισμός σε μεγάλο βαθμό λειτουργεί με προκαταλήψεις οι οποίες
υπερισχύουν τις ευφυίας και έτσι εξηγείται το πως άνθρωποι μορφωμένοι
και ευφυείς πιστεύουν σε πράγματα που είναι εκτός πραγματικότητας»,
σημείωσε ο κ. Φουντουλάκης .
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
