 |
|
|  Δευτέρα 18/10
ΚΙ ΕΝΑΣ ΕΛΛΗΝΑΣ ΣΤΗ ΛΙΣΤΑ ΜΕ ΤΟΥΣ 400 ΠΛΟΥΣΙΟΤΕΡΟΥΣ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΥΣ
flashnews.gr,newsbeast.gr
«Ήταν μια δύσκολη χρονιά για πολλούς, αλλά οι καλές στιγμές δεν σταμάτησαν για τους πλουσιότερους του έθνους μας. Οι 400 πλουσιότεροι Αμερικανοί είδαν την περιουσία τους να αυξάνεται κατά 40% τον τελευταίο χρόνο, στα 4,5 τρισεκατομμύρια δολάρια. Σχεδόν όλοι τους είναι πλουσιότεροι από ό, τι πριν από ένα χρόνο». Τα παραπάνω αναφέρει ο ιστότοπος του Forbes που έδωσε στην δημοσιότητα των κατάλογο των 400 πλουσιότερων Αμερικανών για το έτος 2021.
Ανάμεσα στα ονόματα του εν λόγω καταλόγου του Forbes περιλαμβάνεται και ένας Έλληνας με καταγωγή από την Νίσυρο: ο Τζον (Ιωάννης) Κατσιματίδης.
Ο 73χρονος ελληνοαμερικανός επιχειρηματίας βρίσκεται στην 310η θέση της λίστας με περιουσία που αγγίζει τα 3,7 δισεκατομμύρια δολάρια. Ο όμιλός του περιλαμβάνει πρατήρια καυσίμων και εταιρείες real estate, καθώς και την τεράστια αλυσίδα σουπερμάρκετ στη Νέα Υόρκη, με το όνομα Gristedes.
Ο, γεννημένος στις 7 Σεπτεμβρίου 1948, Κατσιματίδης μετακόμισε με την οικογένειά του από τη Νίσυρο στη Νέα Υόρκη όταν ήταν ακόμη βρέφος, το 1949, και μεγάλωσε σε ένα μικρό διαμέρισμα στο Χάρλεμ.
Εργάστηκε ως υπάλληλος σε παντοπωλείο, ενώ φοιτούσε στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης, αλλά εγκατέλειψε το πανεπιστήμιο όταν του δόθηκε η ευκαιρία να αποκτήσει ένα μέρος του καταστήματος όπου εργαζόταν. Άνοιξε το δικό του παντοπωλείο το 1969, σε ηλικία μόλις 21 ετών και χάρη στην επιχειρηματική του διορατικότητα, είχε ήδη στην κατοχή του 10 καταστήματα Red Apple μέχρι την ηλικία των 25 ετών.
«Μεγάλωσα φτωχικά, αλλά πάντα ονειρευόμουν να γίνω ένας Αριστοτέλης Ωνάσης», είχε δηλώσει ο ίδιος προ ετών.
Το επόμενο βήμα ήταν αναμενόμενο: η Red Apple Group, μια εταιρεία ακινήτων με περίπου 2 δισεκατομμύρια δολάρια σε μετοχές στη Νέα Υόρκη, τη Φλόριντα και την Πενσιλβάνια.
Λίγο μετά ίδρυσε την θυγατρική της Red Apple Group, την United Refining Company, χάρη στην οποία διαθέτει πλέον 400 βενζινάδικα μόνο στην πολιτεία της Νέας Υόρκης. Διαθέτει επίσης πάμπολλα εστιατόρια, μια εφημερίδα της διασποράς (την Hellenic Times) ακόμη και αεροπορικές εταιρίες όπως τις C&S Acquisition και Capital Air Express που σχετίζονται με την ενοικίαση πολυτελών τζετ.
Το 2013 δεν κατάφερε να εκλεγεί δήμαρχος της Νέας Υόρκης, κατεβαίνοντας με τους (αγαπημένους του) Ρεμπουπλικανούς, αλλά συνεχίζει την προσπάθεια επικοινωνίας με τους κατοίκους, κάνοντας πια την δική του ραδιοφωνική εκπομπή κάθε Κυριακή πρωί στη Νέα Υόρκη.
Πρόσφατα μάλιστα, μεταξύ αστείου και σοβαρού, είπε σε κάποιο σημείο στην εκπομπή του: « Έχω την αίσθηση ότι σύντομα, σε λίγα χρόνια, στο Δημαρχείο της Νέας Υόρκης, κατά την προσφιλή συνήθεια των Ελλήνων, θα σπάσουν πιάτα», εννοώντας ότι ένας από τους επόμενους δημάρχους του Μεγάλου Μήλου ενδέχεται να είναι ελληνικής καταγωγής.
Το Forbes πάντως, στο εκτενές του άρθρο, σημειώνει εμφατικά και με νόημα ότι «παρόλο που ο πλούτος των 400 αυτών ανθρώπων αυξήθηκε, δυστυχώς δεν αυξήθηκε αντίστοιχα και η γενναιοδωρία τους». Ο αριθμός των 400 μελών του Forbes που δώρισαν πάνω από το 20% της περιουσίας τους μειώθηκε από δέκα σε οκτώ σε σχέση με πέρυσι ενώ εκείνοι που χάρισαν λιγότερο από το 1% του πλούτου τους αυξήθηκε από 127 σε 156. Η λίστα περιλαμβάνει 44 νεοεισερχόμενους από τους οποίους πλουσιότερος είναι ο 29χρονος επιχειρηματίας κρυπτονομισμάτων Σαμ Μπάνκμαν-Φράιντ, με περιουσία ύψους 22,5 δισ. δολαρίων, ο οποίος αποτελεί και το νεότερο μέλος της λίστας.
Το όριο για να μπει κάποιος στην λίστα του Forbes είναι καθαρή περιουσία 2,9 δισεκατομμυρίων δολαρίων, ποσό αυξημένο κατά 800 εκατομμύρια δολάρια σε σχέση με πέρυσι. Οι περιουσίες υπολογίστηκαν χρησιμοποιώντας μετοχές τιμές και συναλλαγματικές ισοτιμίες της 3ης Σεπτεμβρίου του 2021.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
