 |
|
|  Τρίτη 19/10
Κι άλλα δεινά περιμένουν την Αφρική
Οι παγετώνες της λιώνουν και εκατομμύρια φτωχοί άνθρωποι
αντιμετωπίζουν ξηρασία και πλημμύρες
ΑΠΕ-ΜΠΕ,zougla.gr,protothema.gr
Οι φημισμένοι παγετώνες της Αφρικής θα εξαφανιστούν μέσα σε δύο
δεκαετίες, 118 εκατομμύρια φτωχοί άνθρωποι αντιμετωπίζουν ξηρασίες,
πλημμύρες ή ακραία ζέστη, ενώ η κλιματική αλλαγή μπορεί να μειώσει
κατά 3% το ΑΕΠ της αφρικανικής ηπείρου μέχρι τα μέσα του αιώνα,
προειδοποίησε η υπηρεσία για το κλίμα του ΟΗΕ.
Η τελευταία έκθεση για την κατάσταση του κλίματος της Αφρικής, που
συνέταξε ο Παγκόσμιος Μετεωρολογικός Οργανισμός (WMO), σε συνεργασία
με υπηρεσίες της Αφρικανικής Ένωσης, σκιαγραφεί μια ζοφερή εικόνα της
ικανότητας της αφρικανικής ηπείρου να προσαρμοστεί στις όλο και
συχνότερες φυσικές καταστροφές.
Σύμφωνα με μια συλλογή δεδομένων, το 2020 ήταν η τρίτη θερμότερη
χρονιά που έχει καταγραφεί στην Αφρική --0,86 βαθμοί Κελσίου πάνω από
την μέση θερμοκρασία των τριών δεκαετιών πριν από το 2010.
Η θερμοκρασία εκεί έχει αυξηθεί με βραδύτερους ρυθμούς σε σχέση με τις
ζώνες υψηλού γεωγραφικού πλάτους, ωστόσο οι επιπτώσεις από αυτό το
φαινόμενο παραμένουν καταστροφικές.
«Η ραγδαία συρρίκνωση των τελευταίων εναπομείναντων παγετώνων στην
ανατολική Αφρική, οι οποίοι αναμένεται να λιώσουν εντελώς στο άμεσο
μέλλον, σηματοδοτεί την απειλή μιας...μη αναστρέψιμης αλλαγής για το
γήινο σύστημα», όπως αναφέρει σε πρόλογο της έκθεσης ο γενικός
γραμματέας του WMO, Πέτερι Τάαλας.
Η έκθεση προβλέπει ότι με τους παρόντες ρυθμούς και οι τρεις τροπικοί
παγετώνες της Αφρικής --το Κιλιμάντζαρο στην Τανζανία, το Όρος Κένυα
στην Κένυα και το Όρος Ρουενζόρι στην Ουγκάντα-- θα έχουν εξαφανιστεί
μέχρι το 2040.
Επιπλέον, εκτιμάται ότι έως το 2030 έως και 118 εκατομμύρια υπερβολικά
φτωχοί άνθρωποι (που ζουν με λιγότερο από 1,90 δολάρια την ημέρα) θα
είναι εκτεθειμένοι σε ξηρασία, πλημμύρες και ακραία ζέστη...αν δεν
εφαρμοστούν τα κατάλληλα μέτρα αντιμετώπισης του φαινομένου", όπως
δήλωσε η Επίτροπος Γεωργίας της Αφρικανικής Ένωσης ,Τζοζέφα Σακό.
Η Αφρική, η οποία ευθύνεται για λιγότερο από το 4% των εκπομπών αερίων
του θερμοκηπίου, αναμενόταν επί μακρόν να πληγεί σφοδρά από την
κλιματική αλλαγή.
Οι εκτάσεις της σε καλλιεργήσιμη γη είναι ήδη επιρρεπείς στην ξηρασία,
πολλές από τις μεγάλες πόλεις της είναι παράκτιες, ενώ τα μεγάλα
ποσοστά φτώχειας καθιστούν δυσκολότερο για τους κατοίκους να
προσαρμοστούν.
Πέραν της επιδεινούμενης ξηρασίας σε μια ήπειρο που βασίζεται πολύ στη
γεωργία, σημειώθηκαν εκτεταμένες πλημμύρες στην Ανατολική και τη
Δυτική Αφρική το 2020, σημειώνει η έκθεση, ενώ μια επιδρομή ακρίδων
ιστορικών διαστάσεων, η οποία ξεκίνησε ένα χρόνο νωρίτερα, προκάλεσαν
χάος.
Η έκθεση εκτιμά ότι η υποσαχάρια Αφρική θα χρειαστεί να δαπανήσει 30
με 50 δισεκατομμύρια δολάρια, ή 2-3% του ΑΕΠ, κάθε χρόνο για την
προσαρμογή της προς αποφυγή ακόμη χειρότερων συνεπειών.
Εκτιμάται ότι 1,2 εκατομμύρια άνθρωποι εκτοπίστηκαν εξαιτίας των
καταιγίδων και των πλημμυρών το 2020 --σχεδόν δυόμιση φορές
περισσότεροι από όσους εγκατέλειψαν τις εστίες τους για να ξεφύγουν
από πολέμους κατά το ίδιο έτος.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
