 |
|
|  Δευτέρα 25/10
ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑ (σε εξέλιξη) ΣΤΟ ΣΟΥΔΑΝ
AΠΕ-ΜΠΕ
Ο πρωθυπουργός του Σουδάν, ο Αμπντάλα Χάμντοκ, τέθηκε σε κατ’ οίκον κράτηση από δύναμη του στρατού που δεν είναι σαφές σε τίνος τις διαταγές υπακούει, έπειτα από πολιορκία της κατοικίας του νωρίς σήμερα το πρωί, μεταδίδει το τηλεοπτικό δίκτυο Αλ Χάνταθ, επικαλούμενο πηγές τις οποίες δεν κατονομάζει.
Το πρακτορείο ειδήσεων Ρόιτερς σημειώνει πως δεν έχει μπορέσει να επιβεβαιώσει την πληροφορία αυτή από ανεξάρτητες πηγές.
Νωρίτερα, η ίδια δύναμη συνέλαβε τουλάχιστον τέσσερις υπουργούς της κυβέρνησης του κ. Χάμντοκ -Επικοινωνιών, Πληροφοριών, Οικονομικών, Βιομηχανίας- κι έναν πολίτη που συμμετέχει στο κυβερνητικό συμβούλιο, καθώς και τον κυβερνήτη του Χαρτούμ, κατά τις ίδιες πηγές. Οι συλλήψεις αναμένεται να συνεχιστούν.
Οι στρατιώτες εισέβαλαν εξάλλου στο σπίτι συμβούλου επικοινωνίας του πρωθυπουργού και τον έθεσαν υπό κράτηση, είπαν μέλη της οικογένειάς του στο πρακτορείο ειδήσεων Ρόιτερς.
Η στρατιωτική δύναμη έχει αποκλείσει όλες τις εισόδους στην πρωτεύουσα και αρκετές γέφυρες.
Χθες Κυριακή η αστυνομία του Σουδάν έκανε χρήση δακρυγόνων για να διαλύσει εκατοντάδες διαδηλωτές που προσπαθούσαν να αποκλείσουν κεντρική λεωφόρο της πρωτεύουσας.
Υποστηρικτές του στρατού διαδήλωσαν την περασμένη εβδομάδα, τη δεύτερη στη σειρά, για να απαιτήσουν την παραίτηση της κυβέρνησης. Σύμφωνα με τις μεταβατικές αρχές, στις κινητοποιήσεις και στα επεισόδια συμμετέχουν οπαδοί του κόμματος του Όμαρ Ελ Μπασίρ, που κατέλαβε την εξουσία με πραξικόπημα και ήταν πρόεδρος του Σουδάν ώσπου τον ανέτρεψε ο στρατός το 2019.
H Ένωση Επαγγελματιών του Σουδάν -η οποία είχε πρωτοστατήσει στις μαζικές κινητοποιήσεις οι οποίες οδήγησαν στην ανατροπή του Μπασίρ- κάλεσε τους πολίτες να βγουν στους δρόμους και να «αντισταθούν» σε οποιοδήποτε νέο πραξικόπημα.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
