 |
|
|  Tρίτη 9/11
ΚΚΕ- Να διευκρινιστούν οι συνθήκες θανάτου Έλληνα μετανάστη σε αστυνομικό τμήμα στο Βούπερταλ τής Γερμανίας
ΚΚΕ
«Ο θάνατος του 24χρονου Έλληνα εργαζομένου σε αλυσίδα fast food, που βρισκόταν υπό κράτηση σε αστυνομικό τμήμα του Βούπερταλ, δημιουργεί πολλά ερωτηματικά. Οι γερμανικές αστυνομικές Αρχές αρνούνται προς το παρόν να δώσουν διευκρινίσεις για τις συνθήκες θανάτου του νεαρού Έλληνα, αρνούνται στην οικογένεια να δει τη σορό του παιδιού, ενώ ακόμα είναι άγνωστο αν πραγματοποιήθηκε νεκροψία ή όχι. Όλη αυτή η κωλυσιεργία, όπως είναι λογικό, δημιουργεί σοβαρές υποψίες συγκάλυψης των γεγονότων που οδήγησαν στον θάνατο του νεαρού». Αυτό αναφέρει σε ανακοίνωσή της η Τομεακή Επιτροπή Κ. Ευρώπης του ΚΚΕ.
Και προσθέτει: «Ταυτόχρονα, τόσο το βίντεο που βγήκε στη δημοσιότητα όσο και οι ζωντανές μαρτυρίες κατά την ώρα της σύλληψής του αποδεικνύουν την ένταση του αυταρχισμού και της κρατικής βίας από τη γερμανική αστυνομία. Οι μετανάστες γίνονται ανά τακτά διαστήματα αποδέκτες βίαιης και ρατσιστικής αντιμετώπισης των αστυνομικών Αρχών, αλλά και φασιστικών συμμοριών, ενώ εύκολα και γρήγορα "τυλίγονται σε μια κόλλα χαρτί", κατηγορούμενοι για εγκληματική και επικίνδυνη για τη δημόσια ασφάλεια συμπεριφορά. Όσοι διαμαρτύρονται, όσοι αγωνίζονται, όσοι διεκδικούν και αντιδρούν στην πολιτική τους θεωρούνται "εγκληματίες"».
«Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, ότι στο κρατίδιο της Βόρειας Ρηνανίας - Βεστφαλίας προωθείται το τελευταίο διάστημα αντιδραστικός νόμος ενάντια στις συναθροίσεις. Η πολιτική όλων των αστικών κυβερνήσεων είναι αυτή της ενίσχυσης των κατασταλτικών μηχανισμών, του αυταρχισμού, του φακελώματος. Στόχος τους είναι ο εκφοβισμός, το χτύπημα και των λαϊκών ελευθεριών που έχουν απομείνει και η δημιουργία υποταγμένων εργαζομένων. Έχουν στόχο τον περιορισμό των διαδηλώσεων και την κατάργηση του δικαιώματος στην απεργία», σημειώνει η ανακοίνωση.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
