 |
|
|  Τρίτη 9/11
Εφιάλτης για ολόκληρο τον πλανήτη η καταστροφή του Αμαζονίου
ΑΠΕ-ΜΠΕ,zougla.gr,protothema.gr
Από τον ουρανό, ο Αμαζόνιος είναι μία απεραντοσύνη σε βαθύ πράσινο χρώμα που διακόπτεται μόνο από γαλάζιους ποταμούς που την διασχίζουν.
Μία ατέλειωτη απεραντοσύνη! Προς το παρόν...
Γιατί, αν συνεχίσεις την πτήση μέχρι τις παρυφές του μεγαλύτερου τροπικού δάσους του πλανήτη, ανακαλύπτεις γιγάντιες καφετιές ουλές, εκεί όπου η ζούγκλα έχει αποψιλωθεί και στην συνέχεια καεί για να δοθεί χώρος σε δρόμους, στην εξόρυξη χρυσού, σε καλλιέργειες και κυρίως στα αγροκτήματα εκτροφής ζώων.
Είναι το περιβόητο τόξο της αποψίλωσης που χαράζει μία ανοικτή πληγή κατά μήκος της νότιας Αμερικής - μία καταστροφή εν εξελίξει για τον πλανήτη μας.
Μέχρι πρόσφατα, χάρη στην οργιώδη βλάστηση και το θαύμα της φωτοσύνθεσης, η Αμαζονία απορροφούσε μεγάλο μέρος των εκπομπών άνθρακα στην ατμόσφαιρα της Γης, απομακρύνοντας τον εφιάλτη της κλιματικής αλλαγής από το σημείο μη επιστροφής.
Ομως μελέτες δείχνουν ότι η Αμαζονία πλησιάζει το σημείο της κλιματικής ανατροπής, αυτό το κρίσιμο σημείο πέραν του οποίου η μεταβολή ενός οικοσυστήματος είναι αναπότρεπτη. Αν ξεπερασθεί, η Αμαζονία θα ξεραθεί, καθώς τα 390 δισεκατομμύρια δένδρα θα πεθαίνουν το ένα μετά το άλλο, και θα μετατραπεί σε σαβάνα.
Σήμερα, η καταστροφή επιταχύνεται, κυρίως από τότε που ο ακροδεξιός, κλιματοσκεπτικιστής Ζαΐρ Μπολσονάρο ανέλαβε την εξουσία στην Βραζιλία τον Ιανουάριο 2019. Θέλει να ανοίξει τις προστατευμένες εκτάσεις στις αγροτικές καλλιέργειες και τις εξορυκτικές δραστηριότητες στο 61% των εκτάσεων της Αμαζονίας που βρίσκονται στην βραζιλιάνικη επικράτεια.
Η καταστροφή προχωρά και στους εξαιρετικά πλούσιους βιότοπους περισσότερων των τριών εκατομμυρίων ζώων, ανάμεσά τους ο εμβληματικός αετός άρπυια και ο μεγαλοπρεπής ιαγουάρος.
Οι πληθυσμοί των ιθαγενών, οι φύλακες του Αμαζονίου που ακολουθούν αρχέγονες παραδόσεις, υποφέρουν από τις βίαιες εισβολές των χρυσωρύχων στα εδάφη τους.
Αλλά η καταστροφή δεν σταματά εδώ. Αν η Αμαζονία φθάσει στο σημείο μη επιστροφής, αντί να περιορισθεί, η κλιματική αλλαγή θα επιταχυνθεί, με την εκπομπή στην ατμόσφαιρα τεράστιων ποσοτήτων άνθρακα.
«Σκοτώνουμε την Αμαζονία», λέει η Λουτσιάνα Γκάτι, επιστήμονας ειδικευμένη στην Χημεία της Ατμόσφαιρας. «Οσο τρομακτικές και αν είναι οι προβλέψεις για την κλιματική αλλαγή, στην πραγματικότητα είναι αισιόδοξες (...) Θα φθάσουμε σε ένα σενάριο ταινίας τρόμου πολύ νωρίτερα από ό,τι περιμέναμε».
«Το μεγάλο πρόβλημα της Αμαζονίας είναι η ανομία», λέει ένας εκτροφέας της πολιτείας του Παρά στην Βραζιλία.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
