 |
|
|  Τετάρτη 10/11
Μήνυση τής Greenpeace στη Volkswagen
cerandmotor.gr,iefimerida.gr
Επίθεση γιγατόνων... CO2 εξαπέλυσε η Greenpeace στη Volkswagen καταθέτοντας μήνυση σε γερμανικό δικαστήριο, για παραβίαση ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της Συμφωνίας του Παρισιού.
Η μήνυση της Greenpeace κατά της Volkswagen, για την αθέτηση των όρων της Συμφωνίας του Παρισιού από την πλευρά του γερμανικού κολοσσού, δεύτερου τη τάξει σε πωλήσεις αυτοκινήτων παγκοσμίως πίσω από την Toyota, κατατέθηκε στο δικαστήριο της πόλης Braunschweig, από κοινού με τη Γερμανίδα ακτιβίστρια Clara Mayer του κινήματος Fridays for Future, στο οποίο συμμετέχει και η επίσης γνωστή Σουηδή ακριβίστρια Greta Thunberg.
Πριν από τη μήνυση, οι ενάγοντες έδωσαν περιθώριο δύο μηνών στην Volkswagen να αναλάβει δράσει και να ικανοποιήσει τα αιτήματα τους, που ήθελαν τη γερμανική εταιρεία να παύει την παραγωγή κινητήρων εσωτερικής καύσης έως το 2030 και να μειώνει την ποσότητα CO2 που παράγει μέχρι τότε κατά 65% σε σχέση με τα επίπεδα του 2018. Όλα αυτά με στόχο την προστασία των δικαιωμάτων τους στους τομείς της υγείας και της ιδιοκτησίας αλλά και των ελευθεριών τους. Η Greenpeace δήλωσε επίσης και την υποστήριξη της σε ανάλογη μήνυση Γερμανού αγρότη κατά της Volkswagen.
«Οι διαπραγματεύσεις στην COP26 στη Γλασκώβη υποδεικνύουν ότι ο στόχος του 1,5 βαθμού Κελσίου βρίσκεται σε κίνδυνο και μπορεί να επιτευχθεί φυσικά μόνο με μια τολμηρή κίνηση στην πολιτική και το επιχειρείν. Και ενώ οι άνθρωποι υποφέρουν από πλημμύρες και ξηρασίες που προέρχονται από την κλιματική κρίση, οι εκπομπές CO2 από τις μεταφορές συνεχίζουν να ανεβαίνουν. Αυτοκινητοβιομηχανίες όπως η Volkswagen πρέπει να πάρουν την ευθύνη και να δράσουν πολύ πιο γρήγορα για να εξαλείψουν τον κινητήρα εσωτερικής καύσης και να μειώσουν τις εκπομπές από τις δραστηριότητες τους χωρίς καμία καθυστέρηση», δήλωσε σχετικά ο Martin Kaiser, εκτελεστικός διευθυντής της Greeenpeace Γερμανίας.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
