 |
|
|  Σάββατο 13/11
Φρίκη στο Ντένβερ τού Κολοράντο
Έκαψαν ζωντανούς πέντε μετανάστες από τη Σενεγάλη για ενα κινητό (!),που νόμιζαν εσφαλμένα οτι το ειχαν κλέψει τα θύματα
newsbeast.gr
Πέντε μετανάστες από τη Σενεγάλη που έχασαν με τραγικό τρόπο τη ζωή τους, όταν έγινε εμπρησμός στο σπίτι τους, μπήκαν στο στόχαστρο του ενός από τους δύο νεαρούς που δικάζονται για την υπόθεση επειδή νόμιζε, εσφαλμένα όπως αποδείχθηκε, πως κάποιος στο οίκημα αυτό του είχε κλέψει το κινητό του τηλέφωνο, αποκαλύφθηκε στην προκαταρκτική ακροαματική διαδικασία.
Ο Κέβιν Μπούι και ο Γκάβιν Σίμορ, οι δύο νεαροί κατηγορούμενοι, δικάζονται για φόνο από πρόθεση και κατά συρροή, εμπρησμό, επίθεση και άλλα αδικήματα.
Ο δικαστής Μάρτιν Έγκελχοφ αποφάνθηκε πως υπάρχουν επαρκή αποδεικτικά στοιχεία ώστε να προχωρήσει η ποινική δίωξη και διέταξε οι νεαροί να προφυλακιστούν χωρίς τη δυνατότητα αποφυλάκισής τους υπό όρους μετά την καταβολή χρηματικής εγγύησης.
Οι κατηγορούμενοι ήταν 16 ετών όταν συνελήφθησαν τον Ιανουάριο του 2021. Δικάζονται ως ενήλικες, αν και οι συνήγοροι υπεράσπισης επιδιώκουν την υπόθεση να αναλάβει δικαστήριο αρμόδιο για κακουργήματα ανηλίκων.
Ο τρίτος ύποπτος, που ήταν 15 ετών όταν συνελήφθη, δικάζεται σε δικαστήριο αρμόδιο για κακουργήματα εφήβων.
Η φωτιά που έβαλαν οι νεαροί τις πρώτες πρωινές ώρες είχε αποτέλεσμα να χάσουν τη ζωή τους ο 29χρονος Τζιμπρίλ Ντιόλ, η 23χρονη σύζυγός του Ατζά Ντιόλ, η μικρή κόρη του ζευγαριού, η Χαντιτζά, 2 ετών, η Χασάν Ντιόλ, 25 ετών, αδελφή του συζύγου, και η μικρή κόρη της, η Χαουά Μπε. Άλλα τρία μέλη της οικογένειας μπόρεσαν να σωθούν από τις φλόγες πηδώντας από παράθυρο του δεύτερου ορόφου.
Ο Νιλ Μπέικερ, ερευνητής της αστυνομίας, κατέθεσε χθες πως ο Κέβιν Μπούι ομολόγησε την ενοχή του αμέσως μετά τη σύλληψή του. Σύμφωνα με τον κ. Μπέικερ, ο νεαρός είπε πως εντόπισε το κλεμμένο κινητό του τηλέφωνο στο σπίτι, στο βορειοανατολικό Ντένβερ,στο Κολοράντο, όπου ο ίδιος και οι δύο συνεργοί του έριξαν βενζίνη μέσα στο οίκημα κι έβαλαν φωτιά.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
