 |
|
|  Κυριακή 14/11
Χόλιγουντ-«Τουλάχιστον τέσσερις» ακόμα ταινίες το 2022 στη Θεσσαλονίκη
AΠΕ-ΜΠΕ
«Ποδαρικό» με ακόμα μία μεγάλη ταινία θα κάνει το 2022 στη Θεσσαλονίκη, μετά τα χολιγουντιανά φιλμ «The Enforcer» και «Τhe Expendables 4», ενώ ο στόχος για το συγκεκριμένο έτος είναι στην πόλη να γυριστούν «τουλάχιστον τέσσερις ταινίες». Τα παραπάνω αποκάλυψε ο πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος του Εθνικού Κέντρου Οπτικοακουστικών Μέσων και Επικοινωνίας (ΕΚΟΜΕ), Παναγιώτης Κουάνης, στο περιθώριο εκδήλωσης της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας στην 36η Philoxenia.
Νωρίτερα, κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης, ο κ.Κουάνης γνωστοποίησε ότι τα γυρίσματα της νέας ταινίας θα αρχίσουν τον Ιανουάριο, ενώ επισήμανε τη μεγάλη αύξηση που σημειώθηκε το 2021 ως προς τις κινηματογραφικές παραγωγές στην Ελλάδα. Όπως είπε, μέχρι το 2018 η ακριβότερη παραγωγή που είχε γίνει ποτέ στη χώρα δεν ξεπερνούσε σε προϋπολογισμό τα 3,5 εκατ. ευρώ, ενώ πλέον υπάρχουν πάνω από 10 παραγωγές, ύψους 8 εκατ. με 20 εκατ. ευρώ.
Στο ερώτημα αν θεωρεί ότι μια περιοχή επωφελείται τουριστικά από τα γυρίσματα μιας κινηματογραφικής ταινίας, ακόμα κι όταν δεν αναφέρεται σε αυτή ποιος τόπος απεικονίζεται (σ.σ. π.χ., στα γυρίσματα του Enforcer η Θεσσαλονίκη «πόζαρε» ως Μαϊάμι), ο κ.Κουάνης απάντησε: «Υπάρχουν δύο ειδών ταινίες και σειρές. Το πρώτο είδος είναι οι ταινίες που αναφέρουν ξεκάθαρα τον τόπο όπου γυρίστηκαν, όπως "Το μαντολίνο του λοχαγού Κορέλι", μια ταινία που γυρίστηκε στην Κεφαλονιά και την ανέδειξε. Έχουμε στα χέρια μας μελέτες που έγιναν λίγο μετά την ταινία και έδειξαν ότι η αύξηση του τουρισμού στην Κεφαλονιά, χάρη στην ταινία, ήταν 15%-20%. Το δεύτερο είδος είναι οι ταινίες και οι σειρές, που δεν συνδέονται με τον τόπο, αλλά παρόλα αυτά κάνουν τεράστιο καλό» σημείωσε.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
