 |
|
|  Παρασκευή 19/11
Λιμός πλήττει την Μαδαγασκάρη
Ο ΟΗΕ αναφέρει οτι είναι ο πρώτος που οφείλεται στην υπερθέρμανση του πλανήτη
ΑΠΕ-ΜΠΕ,zougla.gr,protothema.gr
Ο ΟΗΕ, που εκτιμά ότι ο λιμός που πλήττει τη Μαδαγασκάρη είναι ο πρώτος που οφείλεται στην υπερθέρμανση του πλανήτη, ζήτησε σήμερα περισσότερα χρήματα από τους δωρητές προκειμένου να καταφέρει να βοηθήσει 1,3 εκατομμύριο ανθρώπους στο νότιο τμήμα του νησιού.
Οι ανάγκες χρηματοδότησης έχουν τριπλασιαστεί και πλέον χρειάζονται 231 εκατομμύρια δολάρια ως τον Μάιο, από τα οποία έχουν ήδη συγκεντρωθεί μόνο τα 120 εκατομμύρια, εξήγησε ο Γενς Λέρκε, εκπρόσωπος του Γραφείου Συντονισμού Ανθρωπιστικών Υποθέσεων του ΟΗΕ (Ocha) στη διάρκεια τακτικής ενημέρωσης του Τύπου από τη Γενεύη.
Ο Λέρκε επεσήμανε ότι «ακόμη δεν έχει επισήμως κηρυχθεί λιμός» στη Μαδαγασκάρη διότι δεν πληρούνται μέχρι στιγμής όλα τα κριτήρια που έχει θέσει ο ΟΗΕ, όμως τόνισε ότι «υπάρχουν ήδη 28.000 άνθρωποι που υποφέρουν από συνθήκες που μοιάζουν με λιμό».
Τα επιπλέον χρήματα –ο ΟΗΕ είχε αρχικά ζητήσει 76 εκατομμύρια δολάρια-- είναι απαραίτητα για να διανεμηθούν τρόφιμα και νερό, να παρασχεθούν υγειονομικές υπηρεσίες σε σχεδόν 1,3 εκατ. ανθρώπους στον Μεγάλο Νότο, όπου η χειρότερη ξηρασία των τελευταίων 40 ετών έχει καταστήσει σχεδόν αδύνατο για τους κατοίκους να καλλιεργήσουν τη γη τους.
«Η κατάσταση είναι κρίσιμη και οι προβλέψεις σε ό,τι αφορά τις βροχοπτώσεις δεν είναι καλές», υπογράμμισε η υπουργός Περιβάλλοντος και Βιώσιμης Ανάπτυξης της Μαδαγασκάρης, Μπαομιαβότσε Βαχινάλα ,στη διάρκεια συνέντευξή της στις αρχές του μήνα.
«Η ερημοποίηση, οι θερμοκρασίες των 45 βαθμών σε όλη τη διάρκεια του έτους, η έλλειψη νερού, το γεγονός ότι οι γυναίκες περπατούν 20 χιλιόμετρα για να γεμίσουν ένα μπιτόνι νερό, όλα αυτά είναι πραγματικότητες», υπογράμμισε η ίδια κάνοντας λόγο για υποσιτισμό, αλλά και για τον κίνδυνο θανάτων και ασθενειών που προκαλούνται επειδή οι άνθρωποι δεν πίνουν αρκετό νερό.
«Εδώ και περίπου δέκα χρόνια ο λιμός είναι τακτικό φαινόμενο και εδώ και τέσσερα σημειώνεται κάθε χρόνο με ολοένα και μεγαλύτερη ένταση», υπογράμμισε.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
