 |
|
|  Δευτέρα 22/11
Θρίλερ με τον μυστηριώδη θάνατο της γυναίκας Ρώσου ολιγάρχη, που τα είχε σπάσει με τον Πούτιν
Daily Mail,iefimerida.gr
Όταν η Ιρίνα Ιζμέστιεβα βρέθηκε προ ημερών νεκρή στην έπαυλή της στο δυτικό Λονδίνο, ο Ρώσος ολιγάρχης σύζυγός της Ιγκόρ έκοβε βόλτες στο κελί της φυλακής του στα Ουράλια.
Η 52χρονη πρώην παρουσιάστρια στη Μόσχα και παραγωγός ταινιών εντοπίστηκε προ δεκαημέρου κάτω από μυστηριώδεις συνθήκες όταν φίλοι της κάλεσαν την αστυνομία στο πανάκριβο σπίτι της. Η Ιρίνα ήταν γνωστή στους κύκλους της βρετανικής υψηλής κοινωνίας και μεγάλωνε τις δύο κόρες της στην έπαυλη, την ώρα που ο 55χρονος πολυοεκατομμυριούχος ολιγάρχης, πρώην γερουσιαστής της Μόσχας και μεγιστάνας του πετρελαίου σύζυγός της - και αργότερα εχθρός του Βλαντίμιρ Πούτιν- «σάπιζε» με άλλα δύο άτομα σε κελί μιας από τις χειρότερες φυλακές της Ρωσίας, τη σωφρονιστική αποικία «Λευκός Κύκνος» κοντά στην πόλη Σολικάμσκ, όπου είναι έγκλειστοι από δολοφόνοι κατά συρροήν μέχρι κανίβαλοι. Ο Ιζμέστιεβ βρίσκεται στη φυλακή αυτή από το 2010 καταδικασμένος για φόνους και φοροδιαφυγή, αν και οι υποστηρικτές του υποστηρίζουν ότι οι κατηγορίες ήταν στημένες, επειδή «τα είχε σπάσει» με το Κρεμλίνο.
Κι ενώ ο Ρώσος ολιγάρχης ζούσε έναν καθημερινό εφιάλτη, η γεννημένη στην Ουκρανία γυναίκα του μεγάλωνε τις δίδυμες κόρες τους, παρέχοντάς τους ιδιωτική εκπαίδευση και φρόντιζε την καριέρα της ως βραβευμένη παραγωγός με διασυνδέσεις με μέλη της βασιλικής οικογένειας της Βρετανίας και διασημότητες – στο λογαριασμό της στο Instagram υπάρχουν φωτογραφίες της με τον πρίγκιπα Χάρι και τον ηθοποιό Τζέρεμι Άιρονς μεταξύ άλλων.
Ταυτόχρονα η Ιρίνα έδινε νομική μάχη κατά της ρωσικής κυβέρνησης για να βγάλει τον άνδρα της από τη φυλακή. Έχοντας αποτύχει σε όλες τις προσπάθειές της στη Ρωσία, κατέφυγε στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων σε μια κίνηση που θα μπορούσε να φέρει σε πολύ δύσκολη θέση το Κρεμλίνο, σύμφωνα με όσα δήλωσε πηγή στη Daily Mail. Ουδεμία κατάπληξη προκάλεσε ως εκ τούτου το γεγονός ότι οι σοκαρισμένο από το θάνατό της Ιρίνα φίλοι της κάλεσαν τις βρετανικές μυστικές υπηρεσίες – την ΜΙ5 συγκεκριμένα - να διερευνήσει τις συνθήκες του αδόκητου χαμού της σε μια από τις πλουσιότερες συνοικίες του Λονδίνου.
Επιφανής Βρετανός δικηγόρος, που ζήτησε να μην κατονομαστεί, είπε ότι ο «άκαιρος θάνατός της» προκαλεί μεγάλες υποψίες, αφού η 52χρονη ήταν η κινητήριος δύναμη πίσω από την έφεση του Ρώσου ολιγάρχη στο Στρασβούργο. Χωρίς την Ιρίνα, η έφεση αυτή πιθανότατα θα απορριφθεί προς ανακούφιση αναμφίβολα του Κρεμλίνου, σχολιάζει η Daily Mail. Aπό την πλευρά του ο Ιγκόρ Ιζμέστιεφ φέρεται να είναι σε κατάσταση «απόλυτου σοκ» αφότου πληροφορήθηκε από τον συνήγορό του την τραγική είδηση του θανάτου της γυναίκας του.
Φίλος της Ιζμέστιεβα είπε ότι η 52χρονη κοίταζε συνεχώς πίσω της φοβούμενη κάποια επίθεση από τους εχθρούς του Ρώσου ολιγάρχη συζύγου της.
«Δεν έδειχνε να ζει ελεύθερα. Ο άνδρας της χρηματοδοτούσε τη ζωή της και την ανατροφή των παιδιών τους. Την έλεγχε οικονομικά. Ήταν ένας δύσκολος γάμος – κοίταζε συνεχώς πίσω της, ακόμη κι όταν εκείνος μπήκε στη φυλακή», είπε. Η Ιρίνα φοβόταν τόσο πολύ που είχε προσλάβει σοφέρ για να μεταφέρει και να παραλαμβάνει τις δίδυμες 21χρονες κόρες της Σάσα και Αρίνα από την ιδιωτική σχολή που απείχε μόλις ένα χιλιόμετρο από την έπαυλή τους.
Ο άνδρας της, πρώην στρατιωτικός από την πλούσια σε κοιτάσματα πετρελαίου ρωσική δημοκρατία της Μπασκιρίας, έβγαλε εκατομμύρια τη δεκαετία του 1990 από το εμπόριο μαύρου χρυσού όταν απέκτησε επαφές με συγγενείς του προέδρου της ρωσικής αυτής περιφέρειας. Εκτός από την πετρελαϊκή εταιρεία Korus απέκτησε και άλλα περιουσιακά στοιχεία στον κλάδο της ναυτιλίας και το 1999 μπήκε στην πολιτική κονίστρα και ήταν γερουσιαστής για πέντε χρόνια. Εκείνο το διάστημα ο Ρώσος ολιγάρχης θεωρείτο σύμμαχος του Πούτιν, ο οποίος του χάρισε κι ένα χρυσό ρολόι με την υπογραφή του.
Αλλά η τύχη του άλλαξε όταν ο ισχυρός άνδρας του Κρεμλίνου αποφάσισε να τα βάλει με τους προέδρους των περιφερειών στη Ρωσία και να ανακτήσει τον έλεγχο των πετρελαϊκών κοιτασμάτων. Αντί να βοηθήσει το Κρεμλίνο ο Ιζμέστιεφ αρνήθηκε να συνεργαστεί παρέχοντας κρίσιμες πληροφορίες και την επόμενη χρονιά έφυγε με την οικογένειά του από τη Ρωσία, αρχικά στη Γερμανία και μετά στο Λονδίνο. Σύμφωνα με πηγές στη Μόσχα ο Ιζμέστιεφ πήρε μαζί του μεγάλα ποσά από την περιουσία του για να μην τα κατάσχουν οι ρωσικές Αρχές. Δύο χρόνια αργότερα, οι ρωσικές μυστικές υπηρεσίες ( η διάδοχος της KGB, FSB) τον παρέσυραν σε ένα επιχειρηματικό, όπως εκείνος νόμιζε, ταξίδι στην Κιργισία και μόλις προσγειώθηκε το αεροσκάφος του στο Μπισκέκ, τον συνέλαβαν και τον πήγαν στη Μόσχα, με την κατηγορία της δολοφονίας της συζύγου ενός επιχειρηματικού του εταίρου. Ο Ρώσος ολιγάρχης κατηγορήθηκε ακόμη ότι διηύθυνε μια μαφιόζικη οργάνωση για να πάρει τον έλεγχο διυλιστηρίων, αλλά και για άλλους φόνους από το 1992 έως το 2004 καθώς και για φοροδιαφυγή, απόπειρα δωροδοκίας αξιωματούχου της FSB και απόπειρα δολοφονίας του γιου του πρώην συμμάχου του, προέδρου της Μπασκιρίας.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
