 |
|
|  Τετάρτη 24/11
Τουρκία- Οργή πολιτών για την οικονομική κρίση
Με το... μέτρο πωλούνται ζάχαρη, καφές και λάδι,στα τάρταρα η λίρα
ΕΡΤ,zougla.gr
Την κατιούσα έχει πάρει η λίρα στην Τουρκία αφού άγγιξε το 15% σε απώλειες, λίγες ώρες μετά τις δηλώσεις του Ταγίπ Ερντογάν για «πόλεμο οικονομικής ανεξαρτησίας». Η Κεντρική Τράπεζα υποστηρίζει πως δεν ευθύνεται για την πτώση και πως μπορεί να παρέμβει μόνο σε συνθήκες υπερβολικής αστάθειας, λίγο μετά τη συνάντηση του διοικητή της με τον Τούρκο πρόεδρο, ο οποίος σπεύδει να διαψεύσει τα σενάρια πρόωρων εκλογών.
Τούρκοι πολίτες καίνε συμβολικά ψεύτικα δολάρια, δηλώνοντας πως έχουν φτάσει στα όριά τους μετά και τη νέα κατάρρευση της τουρκικής λίρας που σημειώνει το ένα αρνητικό ρεκόρ μετά το άλλο.
Eν τω μεταξύ καφές, λάδι και ζάχαρη πωλούνται με το μέτρο. Οι περιορισμοί ξεκίνησαν αρχικά με την ποσότητα ζάχαρης και λαδιού που μπορεί να αγοράσει κάθε Τούρκος πολίτης και συνεχίστηκε με τον καφέ, προκαλώντας αντιδράσεις.
Σύμφωνα με αναλυτές, η συνεχιζόμενη υποτίμηση της τουρκικής λίρας θα αποτυπωθεί στις τιμές των προϊόντων τις επόμενες ημέρες, δημιουργώντας κλίμα ανησυχίας στους πολίτες που βλέπουν καθημερινά τα εισοδήματά τους να συρρικνώνονται.
«Κάποιοι λένε ότι θα ξεκαθαρίσουμε τους λογαριασμούς στην κάλπη το 2023. Ρωτάμε: Τι θα τρώμε μέχρι το 2023; Δεν έχουμε την υπομονή ούτε τη δύναμη να περιμένουμε άλλα δύο χρόνια. Στεκόμαστε ενάντια στη φτώχεια!» αναφέρουν οι Τούρκοι, που βγήκαν στους δρόμους να διαμαρτυρηθούν.
Όμως ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν κλείνει τα μάτια στην κρίση και επιμένει ακόμη και να υποστηρίζει ότι δεν υπάρχει κανένας λόγος για εκλογές. “Έχει ενδιαφέρον το ότι ζητούν συνεχώς πρόωρες εκλογές. Δεν θα γίνουν πρόωρες εκλογές. Θα γίνουν κανονικά τον Ιούνιο του 2023” απαντά ο Τούρκος Πρόεδρος.
Στην περιοχή Κουρτουλούς, όπου παλιά διέμεναν Έλληνες, οι γυναίκες εξέφρασαν την οργή τους για την κατάσταση που βιώνουν, χτυπώντας κατσαρολικά και ζητώντας την παραίτηση της κυβέρνησης.
Ο Κεμάλ Κιλιντσντάρογλου ακύρωσε όλο του το πρόγραμμα για να ασχοληθεί με την οικονομική κρίση και επιτέθηκε στον Τούρκο πρόεδρο φέρνοντας μάλιστα ως παράδειγμα την Ελλάδα. “Μέχρι χθες μας έλεγαν ότι η Ελλάδα έχει καταστραφεί, η Ελλάδα είναι σε άθλια κατάσταση, η Ελλάδα χρεωκόπησε. Στην Ελλάδα ο βασικός μισθός είναι κατά 2,7 φορές μεγαλύτερος, δηλαδή περίπου 3 φορές μεγαλύτερος από το βασικό μισθό της Τουρκίας. Ποιος είναι σε άθλια κατάσταση;” είπε χαρακτηριστικά.
Και ενώ η οικονομία καταρρέει, ο Τούρκος πρόεδρος δέχεται ακόμη ένα πλήγμα από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Καταδικάζει την Τουρκία για την «αυθαίρετη» προφυλάκιση 427 Τούρκων δικαστικών, μετά και την απόπειρα πραξικοπήματος του 2016, τονίζοντας πως παραβιάζει το δικαίωμα στην ελευθερία.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
