 |
|
|  Κυριακή Ωρα 7.25μμ
----------------------------------------
Γαλλία/Διαδήλωση
----------------------------------------
Στην ιστορική πορεία κατά της τρομοκρατίας, συμμετείχε ο Αντώνης Σαμαράς μαζί με δεκάδες άλλους ηγέτες
----------------------------------------
ΕΔΩ ΠΑΡΙΣΙ.-(Ανταπόκριση Ολυμπία Τσίπηρα)
Στο κεφαλόσκαλο του Προεδρικού Μεγάρου, ο Γάλλος πρόεδρος Φρανσουά Ολάντ υποδέχθηκε στις 14,05 ώρα Ελλάδας τον Έλληνα πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά, ανάμεσα στους 44 αρχηγούς κρατών και κυβερνήσεων που συμμετείχαν στην πορεία ενάντια της τρομοκρατίας.
Πρόκειται για μια πρωτοφανή και χωρίς προηγούμενο συγκέντρωση ηγετών, που θέλοντας να δείξουν ότι και οι ίδιοι «δεν φοβούνται», όπως φώναζε το πλήθος, περπάτησαν μέσα στον κόσμο χωρίς προσωπική φρουρά. Κάτι που θα μπορούσε να θεωρηθεί αδιανόητο έως τα τώρα, για τον Ισραηλινό πρωθυπουργό Μπενιαμίν Νετανιού, ο οποίος περπάτησε σχεδόν δίπλα στον Παλαιστίνιο Μαχμούτ Αμπάς.
Ο Έλληνας πρωθυπουργός ήταν στην πρώτη γραμμή της πομπής, δίπλα στον Ισπανό ομόλογό του Ραχόϊ, λίγο πιό πέρα από τον Βρεττανό Ντέϊβιντ Κάμερον, ενώ ο Φρανσουά Ολάντ αγκαζέ με την Αγκελα Μέρκελ βάδησαν στο μέσον της πομπής.
Στο πέρασμά τους ο κόσμος χειροκρότησε θερμά, με συνθήματα για την ελευθερία και το ιστορικό πλέον « Nous sommes Charlie» (Είμαστε Σαρλί).
Η πορεία των επισήμων κράτησε περίπου ένα ημίωρο. Επέστρεψαν στην προεδρία με τα πόδια, σε αντίθεση με τον ερχομό τους στο σημείο έναρξης, όπου είχαμε την ασυνήθιστη εικόνα των ηγετών να περιμένουν στη γραμμή προκειμένου να επιβιβασθούν στο λεωφορείο που θα τους μετέφερε.
Σύμφωνα με τις πρώτες πληροφορίες, το πλήθος του κόσμου που έχει κατέβει στους δρόμους για την πορεία φτάνει το 1,5 εκατομμύριο.
Πρόκειται για μια λαοθάλασσα, έναν ωκεανό, ένα «τσουνάμι της Δημοκρατίας» που παρέσυρε και διέλυσε σήμερα, κάθε φόβο για οτιδήποτε θα μπορούσε να απειλήσει τις θεμελιώδεις δημοκρατικές αρχές.
Το DNA του γαλλικού λαού για την ελευθερία αφυπνίστηκε. Το πολυπολιτισμικό κοινωνικό σώμα της χώρας στέκεται όρθιο, έχει κατακλύσει τους δρόμους της πρωτεύουσας και χειροκροτεί. Τα χειροκροτήματα είναι για τους ίδιους, για το λαό, που δείχνει αποφασισμένος να προφυλάξει ό,τι αγαθότερο έχει: ελευθερία, ανεκτικότητα και κοινωνική συνύπαρξη.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
