 |
|
|  Δευτέρα 20/12
Η ζωή αλλάζει
Γυναίκα γέννησε μέσα σε αυτοκίνητο Tesla με οδηγό τον... αυτόματο πιλότο
Guardian,protothema.gr
Γεννητούρια στην Τesla με το χαρμόσυνο γεγονός να σκορπά χαμόγελα στην αμερικανική αυτοκινητοβιομηχανία ηλεκτροκίνητων οχημάτων που το έχει τόσο ανάγκη...
Η εικόνα της Tesla αμαυρώνεται το τελευταίο διάστημα από καταγγελίες εργαζομένων για απάνθρωπες συνθήκες εργασίας, σεξουαλική κακοποίηση.
Η εμφάνιση τεχνικών προβλημάτων σε οχήματά της θέτοντας σε κίνδυνο την ασφάλεια επιβατών και πεζών ήταν το κερασάκι στη τούρτα...
Όπως αναφέρει η βρετανική εφημερίδα «Guardian», μία γυναίκα από τη Φιλαδέλφεια έφερε στον κόσμο το δεύτερο παιδί της ενώ επέβαινε σε αυτοκίνητο της Tesla που ήταν εν κινήσει.
Η γυναίκα καθόταν στη θέση του συνοδηγού και ο σύζυγός της στη θέση του οδηγού. Ο άνδρας ενεργοποίησε το σύστημα του «αυτόματου πιλότου» όταν κατάλαβε πώς, αφότου έσπασαν τα νερά και άρχισαν οι συσπάσεις να γίνονται ακόμη πιο συχνές, θα γεννιόταν το μωρό μέσα στο αυτοκίνητο.
Όπως αναφέρει η εφημερίδα «Philadelphia Inquirer», το μωράκι γεννήθηκε ενώ η 33χρονη Γιράν Σέρι και ο 34χρονος Κίτινγκ Σέρι πήγαιναν τον τρίχρονο γιο τους Ράφα στο νηπιαγωγείο.
Ο Κίτινγκ έβαλε το όχημα στον «αυτόματο πιλότο» με κατεύθυνση το πλησιέστερο νοσοκομείο, που βρισκόταν σε απόσταση 20 λεπτών στο προάστιο Παολί.
Όπως υποστήριξε, ακουμπούσε με το ένα του χέρι απαλά στο τιμόνι του αυτοκινήτου καθώς προσπαθούσε να βοηθήσει τη γυναίκα του.
«Μου έσφιγγε τόσο δυνατά το χέρι σε σημείο που νόμιζα ότι θα μου το σπάσει», υποστήριξε ο ευτυχής πατέρας σε δηλώσεις του στην εφημερίδα «Inquirer».
«Της έλεγα: "Γιράν, εντάξει, εστίασε στην αναπνοή σου". Αυτή ήταν συμβουλή και για τον εαυτό μου. Η αδρεναλίνη μου ήταν στο ζενίθ».
Η Γιράν Σέρι τόνισε ότι δεν ήξερε εάν έπρεπε να κρατηθεί για να μην γεννήσει μέχρι να φθάσουν στο μαιευτήριο.
«Να σπρώξω ή να κρατηθώ; Να σπρώξω ή να κρατηθώ; Γ..α το, ας το κάνουμε», θυμάται να λέει στον εαυτό της, σύμφωνα με το περιοδικό «People».
Γέννησε την κόρη της καθώς έφθαναν στο νοσοκομείο με την ίδια να λέει: «Ω, Θεέ μου, Κίτινγκ. Το μωρό βγήκε».
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
