 |
|
|  Παρασκευή 24/12
Conde Nast Traveller
Αυτά είναι τα καλύτερα ελληνικά νησιά για το 2022
newsbeast.gr
Τη λίστα με τα καλύτερα ελληνικά νησιά για το 2022 δημοσίευσε το διεθνούς φήμης ταξιδιωτικό περιοδικό Conde Nast Traveller. Σταθερές αξίες, δημοφιλείς επιλογές αλλά και πιο low profile νησιά φιγουράρουν στη λίστα της «βίβλου» του ταξιδιού, που για ακόμη μια χρονιά υμνεί την Ελλάδα και τα νησιά της μέσα από ένα εκτενές αφιέρωμα.
Η συντάκτρια του άρθρου, Rachel Howard, δίνει έναν λόγο για τον οποίο αξίζει κανείς να επισκεφτεί κάποιο από τα συνολικά 23 νησιά, μεταξύ των 200 και πλέον που διαθέτει η χώρα μας, που η ίδια έχει συμπεριλάβει στη λίστα με τα καλύτερα για το 2022.
Έτσι, η Σύρος διακρίνεται για την ενδιαφέρουσα τοπική κουλτούρα της, αλλά και για το γεγονός ότι αποτελεί έναν προορισμό παντός καιρού. Η Σίφνος για τα παραδοσιακά και πλούσια πανηγύρια της, με τη γαστρονομία του νησιού -γενέτειρα του εθνικού μας μάγειρα Νικόλαου Τσελεμεντέ- να τονίζεται ιδιαιτέρως στο άρθρο.
Η συντάκτρια διακρίνει την αρχοντική Ύδρα για ένα σαββατοκύριακο γεμάτο Τέχνη, τη Μήλο για την δραματική και φωτογενή ακτογραμμή της, τη Σέριφο για όσους θέλουν να έρθουν σε επαφή με τη φύση και την Αμοργό για το βαθύ μπλε των νερών του Αιγαίου -δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, και το γεγονός ότι εδώ γυρίστηκε και η ταινία «Απέραντο Γαλάζιο».
Από την λίστα του Conde Nast Traveller δεν λείπουν οι Παξοί που διακρίνονται για τις σοφιστικέ στιγμές απομόνωσης από τα πλήθη που προσφέρουν στους επισκέπτες τους, φυσικά η Σαντορίνη για όσους έρχονται στην Ελλάδα για το μήνα του μέλιτος ή επισκέπτονται τη χώρα μας για πρώτη φορά και η Κεφαλονιά που προτείνεται ως ιδανικός προορισμός για οικογενειακές διακοπές.
Οία, Σαντορίνη
Η Κέρκυρα διακρίνεται για τα καταπράσινα τοπία της, η Ιθάκη ως μυθικό καταφύγιο για ερωτευμένους αλλά και μοναχικούς ταξιδιώτες και η Φολέγανδρος για την αυθεντικότητα και την μποέμ αύρα της. Η Μύκονος και η πολυτέλεια που την χαρακτηρίζουν δεν θα μπορούσαν να λείπουν από τη λίστα, η οποία συμπληρώνεται από την Τήνο για τα παραδοσιακά χωριά και το νόστιμο φαγητό στις ταβέρνες της, την Κρήτη για τα αρχαιολογικά μνημεία και την πληθώρα δραστηριοτήτων και η Πάτμος για τις σοφιστικέ και φινετσάτες βίλες, σε ένα υπέροχο και πάλλευκο σκηνικό μυστηριακής ατμόσφαιρας.
Σαχάρα, Νάξος
Στη λίστα ξεχωρίζουν, επίσης, η Σύμη ως ιδανικός προορισμός για «ναυαγούς», η Νάξος για τις ατελείωτες αμμώδεις ακρογιαλιές της, η Αστυπάλαια για μια απόδραση μακριά από τα πλήθη και η Ζάκυνθος για διακοπές με νήπια και εφήβους.
Oι επιλογές της συντάκτριας ολοκληρώνονται από τη Ρόδο που ενδείκνυται για ένα ταξίδι στο χρόνο, τη Σκιάθο για τις ονειρικές παραλίες της και τη Λευκάδα για τις σούπερ σταρ παραλίες της που κάθε χρόνο συγκεντρώνουν αμέτρητα πλήθη.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
