 |
|
|  Κυριακή 26/12
Mακελειό απο την Χούντα τής Μιανμάρ
Τουλάχιστον 30 νεκροί,ανάμεσά τους γυναίκες και παιδιά
AFP,ΑΠΕ-ΜΠΕ
Η μη κυβερνητική οργάνωση Save the Children ανέφερε χθες ότι δύο μέλη της στη Μιανμάρ «αγνοούνται» αφού εντοπίστηκαν περισσότερα από 30 απανθρακωμένα πτώματα μέσα σε οχήματα, έπειτα από μια επίθεση, που αποδίδεται στη χούντα.
«Επιβεβαιώσαμε ότι το ιδιωτικό αυτοκίνητό τους δέχτηκε επίθεση και πυρπολήθηκε» στην Πολιτεία Κάγια, στην ανατολική Μιανμάρ, σύμφωνα με τη βρετανική οργάνωση προάσπισης των δικαιωμάτων των παιδιών. Μια τοπική ομάδα παρατηρητών απέδωσε την επίθεση στον στρατό της χώρας.
Οι δύο εργαζόμενοι της οργάνωσης επέστρεφαν στο σπίτι τους έπειτα από μια ανθρωπιστική αποστολή στην περιοχή. Η Save the Children ματαίωσε πολλές αποστολές της με αφορμή τα γεγονότα αυτά.
Το Σάββατο αναρτήθηκαν σε ιστοτόπους κοινωνικής δικτύωσης φωτογραφίες που δείχνουν δύο φορτηγά και ένα αυτοκίνητο, καμένα, σε έναν δρόμο του Χπρούσο. Μέσα στα οχήματα διακρίνονται πτώματα.
«Όταν πήγαμε για επαλήθευση στη ζώνη αυτή, σήμερα το πρωί, βρήκαμε απανθρακωμένα πτώματα στα δύο φορτηγά. Βρήκαμε 27 πτώματα», ανέφερε στο Γαλλικό Πρακτορείο ένα στέλεχος των Δυνάμεων Λαϊκής Άμυνας, οργάνωσης που μάχεται τη χούντα. Η πηγή αυτή ζήτησε να τηρηθεί η ανωνυμία της. Ένας άλλος μάρτυρας είπε ότι είδε «27 κρανία» αλλά υπήρχαν και άλλα πτώματα «τόσο απανθρακωμένα που δεν μπορούσαμε να τα μετρήσουμε».
Σύμφωνα με το παρατηρητήριο Myanmar Witness «35 άνθρωποι, μεταξύ των οποίων παιδιά και γυναίκες, κάηκαν και σκοτώθηκαν από στρατιώτες στις 24 Δεκεμβρίου στο καντόνι του Χπρούσο.
Ένας εκπρόσωπος της χούντας, ο Ζάου Μιν Τουν, παραδέχτηκε ότι την Παρασκευή ξέσπασαν ταραχές στο Χπρούσο όταν στρατιώτες προσπάθησαν να σταματήσουν επτά οχήματα που θεώρησαν «ύποπτα». Οι στρατιώτες σκότωσαν «έναν αριθμό» ατόμων, πρόσθεσε, χωρίς να δώσει περισσότερες διευκρινίσεις.
Η Μιανμάρ έχει βυθιστεί στο χάος μετά το πραξικόπημα του Φεβρουαρίου, με το οποίο τερματίστηκε η δεκαετής διαδικασία της μετάβασης στη δημοκρατία. Μέσα σε δέκα μήνες, σκοτώθηκαν περισσότεροι από 1.300 πολίτες, σύμφωνα με μια τοπική μη κυβερνητική οργάνωση, την Ένωση Αρωγής στους Πολιτικούς Κρατουμένους, η οποία καταγγέλλει τα βασανιστήρια και τις εξωδικαστικές εκτελέσεις.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
