 |
|
|  Tετάρτη 29/12
Το κόστος επιστροφής των δώρων είναι τόσο μεγάλο, που εταιρείες... τα χαρίζουν στους καταναλωτές!
Axios,protothema.gr
Η επιστροφή των ανεπιθύμητων δώρων αυτή την εορταστική σεζόν έχει γίνει τόσο κοστοβόρα για τους λιανεμπόρους, που ορισμένοι μπορεί να αποφασίσουν να αφήσουν τους πελάτες να κρατήσουν τα προϊόντα που δεν θέλουν, επιστρέφοντας το ποσό της αγοράς!
Αυτό αναφέρει σε άρθρο του το Axios, επισημαίνοντας ότι το τεράστιο κόστος των online επιστροφών έχει πολλές δυσάρεστες επιπτώσεις, όπως η αύξηση των τιμών, οι ελλείψεις προϊόντων και προβλήματα στην αλυσίδα εφοδιασμού.
Σύμφωνα με τα στοιχεία του Optoro που επικαλείται ο ιστότοπος, το μέσο κόστος επιστροφής ενός προϊόντος αξίας 50 δολαρίων αναμένεται να φτάσει φέτος τα 33 δολάρια, σημειώνοντας αύξηση 59% συγκριτικά με το 2020.
Αν αναλογιστεί κανείς ότι σχεδόν 3 στις 10 online αγορές επιστρέφονται, όπως σημειώνει το Axios επικαλούμενο στοιχεία του CBRE Supply Chain, τα ποσά που καλούνται να πληρώσουν οι εταιρείες είναι πελώρια.
Μία αρκετά αρνητική επίπτωση είναι ότι πολλοί λιανέμποροι αναμένεται να μεταβιβάσουν το κόστος των επιστροφών στους καταναλωτές, με τη μορφή υψηλότερων τιμών.
«Ο καταναλωτής πληρώνει την τιμή μιας δωρεάν επιστροφής» εξηγεί στο Today ο καθηγητής Μαρκ Κοέν του Columbia Business School, ειδικός σε θέματα λιανεμπορίου.
Ορισμένες εταιρείες, για παράδειγμα η Amazon, μερικές φορές λένε στους πελάτες που επιθυμούν να επιστρέψουν ένα προϊόν να το κρατήσουν. Όπως εξηγεί ο CEO της Optoro, Τόμπιν Μουρ, θα τους συνέφερε λιγότερο οικονομικά να πληρώσουν για την επεξεργασία μιας επιστροφής.
Ωστόσο, όπως επισημαίνει ο ίδιος, αυτό δεν σημαίνει ότι μπορεί ο καθένας να «εκμεταλλευτεί» τη συγκεκριμένη πολιτική για να προμηθεύεται δωρεάν προϊόντα. «Υπάρχουν συστήματα παρακολούθησης που καθορίζουν εάν οι καταναλωτές εκμεταλλεύονται ή όχι το σύστημα», διεκρινίζει ο Μουρ.
Η πρόκληση για τους online λιανεμπόρους είναι να διεκπεραιώνουν γρήγορα τις επιστροφές ώστε να γυρίζουν τα προϊόντα στα εικονικά τους «ράφια», ελαχιστοποιώντας την υποτίμηση. «Όσο πιο γρήγορα επιστρέφει στο στοκ ένα προϊόν, τόσο πιο πιθανό είναι να αποφευχθεί η πτώση της τιμής», σημειώνει ο Μουρ. Ωστόσο, ορισμένα online προϊόντα που επιστρέφονται συχνά δωρίζονται, καταλήγουν στα σκουπίδια ή ανακυκλώνονται.
Όπως καταλήγει πάντως το δημοσίευμα, δεν χρειάζεται να... λυπόμαστε και τόσο τους λιανεμπόρους για τον μπελά και το κόστος των επιστροφών. Μόλις κατέγραψαν εξάλλου αύξηση πωλήσεων της τάξης του 8,5% για το διάστημα από 1 Νοεμβρίου-24 Δεκεμβρίου, συγκριτικά με το 2020, σύμφωνα με το Mastercard SpendingPulseTM, με τις online πωλήσεις να αυξάνονται κατά 11%!
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
