 |
|
|  Σάββατο 1/1
Η βία εναντίον των γυναικών προσβάλλει τον Θεό,λέει ο Πάπας Φραγκίσκος
ΑΠΕ-ΜΠΕ,zougla.gr,protothema.gr
Ο Πάπας Φραγκίσκος χρησιμοποίησε σήμερα το πρωτοχρονιάτικο μήνυμά του για να απευθύνει εγερτήριο σάλπισμα ώστε να τεθεί ένα τέλος στη βία εναντίον των γυναικών, η οποία είπε προσβάλλει τον Θεό.
Ο 85χρονος Φραγκίσκος φάνηκε σήμερα να είναι σε καλή κατάσταση έπειτα από ένα απροσδόκητο γεγονός χθες, όταν παρακολούθησε τη λειτουργία αλλά την τελευταία στιγμή δεν βγήκε μπροστά όπως αναμενόταν.
Κατά την έναρξη της λειτουργίας σήμερα στη βασιλική του Αγίου Πέτρου ο πάπας περπάτησε όλο τον κεντρικό διάδρομο του ναού, αντίθετα με χθες βράδυ, όταν εμφανίστηκε από παράπλευρη είσοδο κοντά στην Αγία Τράπεζα και παρακολούθησε τη λειτουργία από εκεί.
Ο Φραγκίσκος πάσχει από ισχυαλγία που του προκαλεί πόνο στα πόδια και κάποιες φορές μια έξαρση τον εμποδίζει να στέκεται για πολλή ώρα.
Ο Φραγκίσκος ύφανε την ομιλία του για την Πρωτοχρονιά γύρω από τα θέματα της μητρότητας και των γυναικών --λέγοντας πως είναι εκείνες που κρατούν ενωμένα τα νήματα της ζωής-- και άδραξε την ευκαιρία για να απευθύνει μία από τις πιο ισχυρές μέχρι τώρα εκκλήσεις του προκειμένου να τεθεί τέλος στη βία εναντίον των γυναικών.
"Και αφού οι μητέρες δίνουν ζωή, και οι γυναίκες κρατούν (μαζί) τον κόσμο, ας κάνουμε όλοι μεγαλύτερες προσπάθειες για να προωθήσουμε τις μητέρες και να προστατεύσουμε τις γυναίκες", είπε ο Φραγκίσκος.
"Πόση πολλή βία κατευθύνεται εναντίον των γυναικών! Αρκετά! Κάνοντας κακό σε μια γυναίκα προσβάλλουμε τον Θεό, ο οποίος από μια γυναίκα δημιούργησε την ανθρωπότητα".
Αφότου ξεκίνησε η πανδημία της COVID-19 σχεδόν πριν από δύο χρόνια, ο Φραγκίσκος έχει μιλήσει ανοικτά πολλές φορές για την ενδοοικογενειακή βία η οποία έχει αυξηθεί σε πολλές χώρες αφότου τα λοκντάουν άφησαν πολλές γυναίκες παγιδευμένες με συντρόφους που τις κακοποιούν.
Η συμμετοχή του κοινού στη λειτουργία ήταν χαμηλότερη από εκείνην προηγούμενων ετών, λόγω των περιορισμών της COVID.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
