 |
|
|  Kυριακή 2/1
Οι παράλογες απαιτήσεις ενός-κατά τα άλλα-διάσημου Βρετανού καλλιτέχνη...
newsbeast.gr
Αδιαμφισβήτητα πρόκειται για έναν από τους εμβληματικούς καλλιτέχνες της Βρετανίας. Ο Έλτον Τζον, που έχει χριστεί ως ιππότης το 1998 από τη Βασίλισσα Ελισάβετ Β’, τελικά είναι τόσο εκκεντρικός όσο εκκεντρική φαίνεται και η εικόνα του, καθώς όταν περιοδεύει και μένει σε ξενοδοχεία, οι απαιτήσεις που έχει είναι, σχεδόν, παράλογες!
Αν σκεφτεί κανείς ότι σε μια δικαστική υπόθεση το 2000, αναφέρει ο Independent, προέκυψε ότι ο Τζον είχε ξοδέψει περίπου 40 εκατομμύρια λίρες (πάνω από 53 εκατομμύρια δολάρια) σε μια περίοδο από τον Ιανουάριο του 1996 έως τον Σεπτέμβριο του 1997, δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι όταν ταξιδεύει και βρίσκεται μακριά από το σπίτι του γίνεται πολύ απαιτητικός.
Ένα από τα πιο εμβληματικά στοιχεία του Έλτον Τζον αναφορικά με το προσωπικό του στυλ, είναι τα γυαλιά -διαφορετικά- που φοράει σε κάθε του εμφάνιση. Ο λόγος, λοιπόν, που κατά την διάρκεια της διαμονής του σε ξενοδοχεία μπορεί να γίνει πολύ απαιτητικός.
Κατά την διάρκεια της περιοδείας του στη Βραζιλία το 2013, αναφέρει το grunge.com, ο Τζον επέμεινε να του δοθεί ένα ξεχωριστό δωμάτιο για την πλούσια συλλογή του από ζευγάρια γυαλιών. Έχει παραδεχτεί και ο ίδιος, άλλωστε, ότι διαθέτει περισσότερα από 250.000 από αυτά. Και ενώ μπορεί να μην παίρνει παντού κάθε ζευγάρι γυαλιών που διαθέτει στη συλλογή του, όταν τα παίρνει μαζί του θέλει να τα φροντίζει με τις καλύτερες προϋποθέσεις!
Σε δημοσίευμα της HuffPost, αναφέρεται πιο συγκεκριμένα ότι το Τζον θέλει το δωμάτιο των γυαλιών του να διατηρείται σε πολύ συγκεκριμένες θερμοκρασίες: 19 βαθμούς Κελσίου το καλοκαίρι και 15 βαθμούς Κελσίου τον υπόλοιπο χρόνο. Κι αυτό γιατί τα γυαλιά του αποτελούν στην ουσία ένα ουσιαστικό μέρος της εικόνας του, και πρέπει να αντιμετωπίζονται με μεγάλη προσοχή.
Σε άλλο του ταξίδι, αναφέρει το grunge.com, απαίτηση του εμβληματικού καλλιτέχνη ήταν το τραπέζι όπου θα δειπνούσε με την ομάδα του να έχει μήκος περίπου δύο μέτρα, να είναι στρωμένο με λευκά λινά τραπεζομάντηλα και να είναι στολισμένο με λουλούδια. Εκτός από «χρυσάνθεμα που είναι πολύ φρικτά», δήλωσε ο ίδιος ο σταρ, «γαρίφαλα που δεν φαίνονται καλά σε ένα βάζο και κρίνα που δεν μυρίζουν πολύ ωραία».
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
