 |
|
|  Τετάρτη 5/1
Αλμπερτ Μπουρλά
Ο μεγαλύτερος μπίζνεσμαν της πανδημίας,που πέτυχε ασύλληπτα κέρδη για λογαριασμό τής Pfizer
flashnews.gr,protothema.gr
Η ανακήρυξη του Αλβέρτου Μπουρλά ως CEO της Χρονιάς από το CNN είναι κάτι περισσότερο από μια τιμητική διάκριση.
Δεν είναι απλώς ένας τίτλος τιμής που απονέμεται στον Ελληνοεβραίο επικεφαλής της Pfizer, ενδεχομένως σε ένδειξη της συλλογικής ευγνωμοσύνης για τη συμβολή του στην καταπολέμηση της COVID-19.
Οπως εξηγεί στο σκεπτικό της η κριτική επιτροπή του αμερικανικού ειδησεογραφικού δικτύου, ο Αλβέρτος Μπουρλά δικαιούται τον τίτλο του κορυφαίου διευθύνοντος συμβούλου στον κόσμο για το 2021 ακόμη και από αμιγώς επιχειρηματικής άποψης.
Αλλωστε, χάρη στις δικές του αποφάσεις η Pfizer στο κλείσιμο του απερχόμενου έτους, αποκλειστικά και μόνο από τις πωλήσεις του εμβολίου κατά του Sars-Cov-2, καταγράφει έσοδα 36 δισ. δολαρίων, ξεπερνώντας κατά 2,5 δισ. δολάρια ακόμη και τα δικά της προηγούμενα προγνωστικά.
Επίσης, στους χειρισμούς του Μπουρλά αποδίδεται η ουρανομήκης αύξηση που εμφάνισε στο τελευταίο 4μηνο του 2021 ο τζίρος της εταιρείας, ο οποίος εκτοξεύτηκε στο 98,62% σε σχέση με την προηγούμενη χρονιά.
Χάριν αντιπαραβολής, οι αντίστοιχες επιδόσεις του ανταγωνισμού έμειναν στο 42,06% κατά μέσο όρο.
Ωστόσο, το θεαματικό αυτό success story έχει μια αμφιλεγόμενη, αν όχι σκοτεινή πίσω όψη και μάλιστα με τον Αλβέρτο Μπουρλά στο επίκεντρο: Τίθεται το ερώτημα γύρω από το κατά πόσο είναι θεμιτό για τη Pfizer να θριαμβολογεί για κέρδη δισεκατομμυρίων, τα οποία κατΆ ουσίαν οφείλονται σε μια διαβολικά επικίνδυνη, μεταδοτική και επίμονη νόσο που έχει αφανίσει έως τώρα 5,4 εκατομμύρια ανθρώπους και εξακολουθεί να πολιορκεί την ανθρωπότητα, περιπαίζοντας ακόμη και τα πλέον εξελιγμένα εμβόλια.
ΥπΆ αυτό το πρίσμα, ο Μπουρλά γίνεται στόχος ταυτόχρονα για τον ψόγο όσο και για τον διθύραμβο, καθώς στα ΜΜΕ πληθαίνουν εσχάτως τα ερευνητικά ρεπορτάζ τα οποία αποπειρώνται να αποκαλύψουν τις λιγότερο λαμπερές πτυχές πίσω από την επιτυχία της Pfizer.
Μιας φαρμακοβιομηχανίας η οποία την επόμενη χρονιά προβλέπεται να αυξήσει την παραγωγή του εμβολίου της έως πάνω από τα 4 δισεκατομμύρια δόσεις, έναντι των 2,7 δισεκατομμυρίων του 2021.
Το πιθανότερο μάλιστα είναι ότι έως την άνοιξη του 2022 το εμβόλιο της Pfizer θα έχει τροποποιηθεί καταλλήλως ώστε να καλύπτει την παραλλαγή Omicron, ενώ παράλληλα θα διατίθεται αντίδοτο στην COVID-19 σε μορφή χαπιού, με την ονομασία Paxlovid.
Η αντι-COVID ουσία, ειδικά για χορήγηση σε παιδιά 5-11 ετών, έχει ήδη εγκριθεί στις ΗΠΑ και τα προβλεπόμενα έσοδα της Pfizer για το 2022 θα πλησιάζουν τα 29 δισ. δολάρια – και πάλι μόνο από το εμβόλιο.
Αυτό θα ισχύει παρά την αναμενόμενη ύφεση στην επέλαση της πανδημίας και τη νομοτελειακή μετατροπή της -αργά ή γρήγορα- σε ελεγχόμενη, ενδημική νόσο.
Τακτικός εμβολιασμός
Οι ανάγκες συντήρησης της ανοσίας συνεπάγονται τον τακτικό εμβολιασμό του πληθυσμού σε οικουμενική κλίμακα.
ΓιΆ αυτό και ο Μπουρλά στοχεύει στο να διατηρήσει τη Pfizer σε ηγετική θέση στην αγορά των εμβολίων κατά του κορωνοϊού, επενδύοντας διαρκώς στην εξέλιξη του προϊόντός της.
Διότι προφανώς ο Αλβέρτος Μπουρλά διέκρινε από πολύ νωρίς τις επιχειρηματικές δυνατότητες οι οποίες ανοίγονταν για μια φαρμακοβιομηχανία όπως η Pfizer, αρκεί να παρασκεύαζε πρώτη το πολυπόθητο εμβόλιο για την COVID-19 – ή, τουλάχιστον, να ήταν η πρώτη που θα το έθετε σε μαζική παραγωγή.
Το αποτέλεσμα αυτής της διορατικότητας αποτυπώνεται στην αναλογία του τζίρου για τη Pfizer: Το Comirnaty, όπως είναι η επίσημη ονομασία του εμβολίου, το 2021 έφτασε να αναλογεί στο 80% των συνολικών πωλήσεων της εταιρείας.
Με όρους τυχερών παιγνίων, ο Μπουρλά πόνταρε όλες του τις μάρκες στο τυχερό νούμερο της -έως τότε αμφιβόλου απόδοσης, μη δοκιμασμένης- τεχνολογίας mRNA και βγήκε πανηγυρικά κερδισμένος.
Με την επιθετική πολιτική που εφάρμοσε η Pfizer από την αρχή της πανδημίας, οι ανταγωνιστές της στριμώχτηκαν στη γωνία του ρινγκ και πασχίζουν να αντεπεξέλθουν.
Απέναντι στην ωμή δύναμη του αμερικανικού κολοσσού, τον οποίο διοικεί από το 2019 ο Αλβέρτος Μπουρλά, κάποιες φαρμακοβιομηχανίες μεγέθους όχι υποδεέστερου από αυτό της Pfizer, όπως π.χ. η Merck, έχουν πλέον παραιτηθεί από την προσπάθεια να δημιουργήσουν πρωτότυπα εμβόλια.
Η Merck φερΆ ειπείν επικεντρώθηκε στο χάπι, ενώ η συμμαχία Sanofi-GSK (GlaxoSmithKline) βρίσκεται ακόμη στη φάση των δοκιμών για τη δική της εκδοχή εμβολίου.
Η συντριβή των αντιπάλων φαρμακοβιομηχανιών στην πραγματικότητα οφείλεται σε πολύ μεγάλο και κρίσιμο βαθμό προσωπικά στον Μπουρλά.
Εναν άνθρωπο ο οποίος έως τους πρώτους μήνες του 2020 ήταν γνωστός μόνο στους κύκλους της διεθνούς φαρμακοβιομηχανίας, ενώ σήμερα είναι απανταχού αναγνωρίσιμος, αλλά και πανίσχυρος, εφόσον στην παρούσα περίοδο ο πλανήτης τον έχει ανάγκη όσο κανέναν άλλον.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. ¶ραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
