 |
|
|  Κυριακή 9/1
29χρονος εργένης φοβάται ενδεχόμενη γκάφα
...και ψάχνει να βρει σύζυγο με τεράστιες διαφημιστικές πινακίδες
Daily Mail,iefimerida.gr
Έναν ιδιαίτερο και ασυνήθιστο τρόπο για να βρει σύζυγο, επέλεξε 29χρονος εργένης στην Αγγλία.
Ο νεαρός άνδρας, πλήρωσε εκατοντάδες λίρες σε πολλές γιγάντιες διαφημιστικές πινακίδες με φωτογραφίες του σε διάφορες πόλεις, σε μια προσπάθεια να βρει την ιδανική γυναίκα που θα γίνει σύντροφος του.
Σε μία από αυτές, η οποία είναι έξι μέτρα, δείχνει τον νεαρό άνδρα ξαπλωμένο, να χαμογελά και να αστειεύεται, γράφοντας: «Σώσε με από έναν κανονισμένο γάμο».
Κι απ' ό,τι φαίνεται, η ασυνήθιστη αυτή κίνηση του ανύπαντρου Μοχάμεντ Μάλικ, που αναζητά τον έρωτα, είχε αποτέλεσμα, καθώς σύμφωνα με την Daily Mail, ήδη εκατοντάδες γυναίκες έχουν έρθει σε επικοινωνία μαζί του.
Ο 29χρονος από το Χάουνσλοου, στο δυτικό Λονδίνο, έχει λάβει προσφορές από περισσότερες από εκατό υποψήφιες συντρόφους από τότε που μοιράστηκε φωτογραφίες του σε διαφημιστικές πινακίδες στο Μπέρμιγχαμ και το Λονδίνο την 1η Ιανουαρίου. Πάνω σε αυτές, αναφέρεται και ο ιστότοπος που έχει δημιουργήσει για αυτόν τον σκοπό ο Μοχάμεντ, το «findmalikawife.com».
Μιλώντας για την πρωτότυπη προσπάθειά του να βρει τη γυναίκα των ονείρων του, ο Μοχάμεντ λέει ότι έχει ζητήσει τη βοήθεια στενών φίλων για να τον βοηθήσουν να φιλτράρει τις απαντήσεις που έχει λάβει στο διαδίκτυο.
Ο εργένης αρνήθηκε μέχρι στιγμής να αποκαλύψει πόσα έχει ξοδέψει για τις αναρτήσεις των πινακίδων, αλλά το μέσο κόστος μιας τέτοιας διαφήμισης στο Ηνωμένο Βασίλειο πιστεύεται ότι είναι περίπου 500-600 λίρες την εβδομάδα, ανάλογα με την τοποθεσία.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
