 |
|
|  Τετάρτη 12/1
Corriere della Sera
Ξεσκεπάζεται η τρομακτική άσκηση εξουσίας του Ερντογάν
CDS,zougla.gr
Αναλυτική αναφορά στην Τουρκία, σε άκρως επικριτικό τόνο και περιεχόμενο, κάνει σε σχόλιό του ο Αντόνιο Φεράρι, γνωστός αναλυτής και απεσταλμένος της ιταλικής εφημερίδας Corriere della Sera.
«Τα τόσα βίντεο και οι ειδήσεις που πολλοί θαρραλέοι Τούρκοι μου στέλνουν, είναι πραγματικά τρομακτικά. Η χώρα αυτή, που ανέκαθεν αγαπούσα, έχει γίνει μια απέραντη φυλακή, προθάλαμος πιθανότατου θανάτου. Όποιος φυλακίζεται, πέρα από την κάθε είδους βίαιη μεταχείριση, ωθείται σε αυτοκτονία», γράφει ο Φεράρι.
Ο Ιταλός πολύπειρος δημοσιογράφος αναφέρεται σε «ξεπούλημα τουρκικών εκτάσεων για να πλουτίσει ένας μόνον αφέντης», σε «τηλεφώνημα του Ερντογάν στον γιό του, με το οποίο του ζήτησε να εξαφανίσει πάνω από 20 εκατομμύρια δολάρια, αποτέλεσμα παράνομων συναλλαγών», και σε μια «χωρίς αίσθηση του μέτρου εξωτερική πολιτική».
Ο Φεράρι πληροφορεί τους Ιταλούς ότι «δικαστικοί που καταφέρνουν να μην καταλήξουν στη φυλακή, το σκάνε για να σωθούν», και ότι μέχρι τις αρχές του 2021, 597.738 άνθρωποι συνελήφθησαν, με εντολή του Ερντογάν, κατηγορούμενοι για τρομοκρατία». Κάτι που μετέτρεψε τη χώρα αυτή σε «ένα τρομακτικό στρατόπεδο συγκέντρωσης» και «ώθησε την Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, να καταγγείλει το "Πρόβλημα Δικαιοσύνης", που υπάρχει στην Τουρκία».
«Στην αρχή, είχα πιστέψει και εγώ στις μεταρρυθμιστικές διακηρύξεις του Ερντογάν, όταν ήταν δήμαρχος της Κωνσταντινούπολης και μόλις κατάφερε να γίνει πρωθυπουργός. Αλλά ήταν μια αυταπάτη», γράφει ο αναλυτής της Corriere, o οποίος του έχει πάρει τέσσερις συνεντεύξεις.
«Το βρώμικο παιχνίδι του τη νύχτα της υποτιθέμενης απόπειρας πραξικοπήματος υπερέβη κάθε όριο. Κατάφερα να ανακαλύψω -βέβαια όχι από το κινητό μου που ήταν υπό παρακολούθηση- ότι ο Ερντογάν βρισκόταν σε διακοπές, και όχι μέσα σε αεροσκάφος, για να ζητήσει δήθεν πολιτικό άσυλο σε Ευρωπαίους ηγέτες», υπογραμμίζει ο Αντόνιο Φεράρι.
«Για τη δημοσιογραφική αυτή επιτυχία, έπαιξα όλα τα χαρτιά της αξιοπιστίας μου. Και δεν θα το έκανα ποτέ, αν η αποκλειστικότητα αυτή δεν είχε στέρεες βάσεις», γράφει ο γνωστός Ιταλός δημοσιογράφος. Και καταλήγει: «Από εκείνη τη στιγμή, για μένα ο Ερντογάν μετατράπηκε σχεδόν σε εγκληματίας. Σήμερα θα έβγαζα και το σχεδόν. Στην Τουρκία μπορεί να συμβεί ό,τι χειρότερο. Και η Ευρώπη, που της πουλάει όπλα, θα έπρεπε να αισθανθεί ντροπή».
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
