 |
|
|  Πέμπτη 13/1
Πρώτοι οι Κινέζοι
Πάνω από 9.500 επενδυτές «έχουν στο χέρι» Χρυσή Βίζα,για διαμονή στην Ελλάδα
ΑΠΕ-ΜΠΕ,zougla.gr,protothema.gr
Τις 9.610 έφθασαν οι «χρυσές βίζες» που δόθηκαν σε κύριους επενδυτές που επένδυσαν κεφάλαια σε ακίνητη περιουσία στα πλαίσια του σχετικού προγράμματος, με τον αριθμό των συνολικών χορηγήσεων αδειών διαμονής στη χώρα μας μέσω της αγοράς ακινήτου, αξίας άνω των 250.000 ευρώ, να ανέρχονται σε 28.767.
Αποκαλυπτικά είναι τα στοιχεία της Γενικής Γραμματείας Μεταναστευτικής Πολιτικής, σύμφωνα με τα οποία συνολικά 9.610 πολίτες τρίτων χωρών επένδυσαν κεφάλαια σε ακίνητη περιουσία στην Ελλάδα αποκτώντας άδεια διαμονής.
Από την έναρξη του προγράμματος χορηγήσεων αδειών διαμονής, φαίνεται ότι η Golden Visa αποτελεί… κινέζικη υπόθεση.
«Πρωταθλητές» στη λίστα είναι 6.405 Κινέζοι, δεύτεροι 618 Τούρκοι και τρίτοι Ρώσοι (596).
Στις 304 ανέρχεται ο αριθμός των αδειών σε υπηκόους του Λιβάνου, σε 250 της Αιγύπτου, 194 του Ιράν, 135 το Ιράκ, 112 Ουκρανία και 103 από τις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής.
Ακολουθεί με διψήφιο αριθμό οι χορηγήσεις αδειών σε υπηκόους της της Ιορδανίας, με 86.
Άλλες 807 Χρυσές Βίζες έχουν χορηγηθεί σε υπηκόους λοιπών χωρών.
Σημαντική, κατά τους ειδικούς, είναι η συνεισφορά των επενδυτών και των οικογενειών τους μέσα από τη δαπάνη για την κατανάλωση προϊόντων και υπηρεσιών κατά τη διάρκεια της διαμονής τους στη χώρα μας, εάν ληφθούν υπόψη η οικονομική επιφάνεια και ο τρόπος ζωής τους, αλλά και το όφελος που προκύπτει από υπηρεσίες διαχείρισης και συντήρησης των ακινήτων τους.
Έτσι, συμπεριλαμβανομένων και των μελών των οικογενειών των επενδυτών, άδεια διαμονής μέσω του προγράμματος Golden Visa έχουν συνολικά 28.767 άτομα.
Από αυτά 19.412 Κινέζοι, Τούρκοι με 1.861 άδειες, Ρώσοι με 1.693, Λιβανέζοι με 1.042, Ιρανοί με 640, Αιγύπτιοι με 636, Ιρακινοί με 537.
Άλλες 341 άδειες διαμονής έχουν χορηγηθεί σε υπηκόους των ΗΠΑ, 270 της Συρίας και 283 της Ουκρανίας.
Σε υπηκόους λοιπών χωρών έχουν χορηγηθεί συνολικά 1.625 άδειες διαμονής.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
