 |
|
|  Σάββατο 15/1
Ιστορίες κατασκοπείας στην Δανία
Ο πρώην υπουργός Άμυνας της Δανίας κατηγορείται για διαρροές κρατικών μυστικών,ενω προηγήθηκε η σύλληψη πράκτορα
iefimerida.gr
Ο πρώην υπουργός Άμυνας της Δανίας, Κλάους Γιορτ Φρεντέρικσεν κατηγορείται για διαρροές κρατικών μυστικών.
Όπως δήλωσε ο ίδιος την Παρασκευή, του απαγγέλθηκαν κατηγορίες για παράβαση ενός Άρθρου του Ποινικού Κώδικα που αναφέρει προδοσία για διαρροή κρατικών μυστικών.
Οι κατηγορίες εναντίον του Φρεντέρικσεν, ο οποίος διετέλεσε υπουργός Άμυνας από το 2016 έως το 2019, βασίστηκαν στο σπάνια χρησιμοποιούμενο Άρθρο 109 του Κώδικα, το οποίο επισύρει μέγιστη ποινή κάθειρξης 12 ετών, αν και δεν έχει καταστεί σαφές για το ποιες είναι ακριβώς οι κατηγορίες.
Το Άρθρο 109 καλύπτει κάθε «πρόσωπο που αποκαλύπτει ή μεταδίδει οποιαδήποτε πληροφορία για μυστικές διαπραγματεύσεις, συζητήσεις ή αποφάσεις του κράτους ή των δικαιωμάτων του σε σχέση με ξένα κράτη».
Σε ανακοίνωση ,που έδωσε στη δημοσιότητα, ο Φρεντέρικσεν δεν διευκρινίστηκε ποιες είναι κατηγορίες εναντίον του ή αν οι κατηγορίες αφορούσαν την περίοδο που ήταν υπουργός.
«Έχω μιλήσει ως μέλος του κοινοβουλίου για ένα πολιτικό θέμα και δεν έχω τίποτα άλλο να προσθέσω επί του παρόντος. Αλλά δεν θα μπορούσα ποτέ να φανταστώ ότι θα μπορούσα να έχω κάνει κάτι που θα μπορούσε να βλάψει τη Δανία ή τα συμφέροντα της Δανίας», είπε ο Φρεντέρικσεν σε ανακοίνωσή του.
Δεν ήταν σαφές σε ποια σχόλια αναφέρθηκε ο Φρεντέρικσεν στην ανακοίνωσή του. Η εισαγγελία και το υπουργείο Άμυνας αρνήθηκαν να σχολιάσουν τη δήλωση του Φρέντερικσεν.
Τα νέα έρχονται μετά τη σύλληψη του επικεφαλής της μονάδας ξένων πληροφοριών της Δανίας , κατηγορούμενος σύμφωνα με το ίδιο Άρθρο του Ποινικού Κώδικα για την ύποπτη εμπλοκή του σε υπόθεση διαρροής πληροφοριών «άκρως απόρρητων».
Ο Λαρς Φίντσεν αρνείται οποιοδήποτε αδίκημα, περιγράφοντας την κατηγορία ως «εντελώς παράλογη».
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
