 |
|
|  Τρίτη 18/1
ΗΠΑ- Η οικογένεια τού μάρτυρα αγωνιστή Μάρτιν Λούθερ Κινγκ διαδηλώνει και ζητάει να αλλάξει το εκλογικό σύστημα
ΑΠΕ-ΜΠΕ,zougla.gr,protothema.gr
Μέλη της οικογένειας του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ Τζούνιορ συμμετείχαν χθες Δευτέρα σε διαδηλώσεις στην Ουάσινγκτον για να αξιώσουν το αμερικανικό Κογκρέσο να υιοθετήσει τη μεταρρύθμιση του δικαιώματος ψήφου, ενώ οι ΗΠΑ τιμούν την επέτειο της δολοφονίας του ηγέτη των αγώνων για τα αστικά και πολιτικά δικαιώματα.
Ο γιος του παγκοσμίως γνωστού αιδεσιμότατου, ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ ο 3ος, πήρε τον λόγο στην μια από τις συγκεντρώσεις για να προειδοποιήσει ότι αρκετές πολιτείες «έχουν υιοθετήσει νόμους που κάνουν πολύ πιο δύσκολη τη συμμετοχή στις εκλογές», μισό αιώνα και πλέον μετά τις ιστορικές ομιλίες του πατέρα του.
Οι συμμετέχοντες στην πορεία απηχούσαν τα αιτήματα που διατύπωνε ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ πριν από εξήντα χρόνια, φωνάζοντας: «Τι θέλουμε; Δικαίωμα ψήφου! Πότε το θέλουμε; Τώρα!».
Πολλοί είχαν στα χέρια πλακάτ με τυπωμένη τη μορφή του εμβληματικού αγωνιστή του αγώνα για τα πολιτικά δικαιώματα των Αφροαμερικανών και την πασίγνωστη έκκλησή του, εν έτει 1957: «δώστε μας το ψηφοδέλτιο». Ζητούσε από την ομοσπονδιακή κυβέρνηση να γίνεται σεβαστό το δικαίωμα ψήφου των μαύρων σε όλη τη χώρα.
Η διαδήλωση οργανώθηκε για να υποστηριχθεί το σχέδιο νόμου για την ελευθερία της ψήφου, που εξετάζεται το τρέχον διάστημα από τη Γερουσία· υιοθετήθηκε από τη Βουλή των Αντιπροσώπων την περασμένη εβδομάδα.
Το σχέδιο νόμου αυτό έχει μετατραπεί στο αντικείμενο σκληρής πολιτικής μάχης. Ο πρόεδρος Τζο Μπάιντεν διαπραγματεύεται με δύο κεντρώους γερουσιαστές του κόμματός του, που αρνούνται να συναινέσουν να αλλάξει ο κανόνας για την έγκριση σημαντικών νομοθετημάτων με ειδική, ενισχυμένη πλειοψηφία 60 ψήφων στην άνω Βουλή – είναι γνωστός με τον όρο filibuster στην αργκό του σώματος – ώστε να μπορέσει να περάσει η μεταρρύθμιση χωρίς την υποστήριξη των Ρεπουμπλικάνων.
Ο Τζο Μπάιντεν κρίνει πως αυτό το νομοσχέδιο έχει κεφαλαιώδη σημασία για να προστατευθεί η αμερικανική δημοκρατία μπροστά στις προσπάθειες των Ρεπουμπλικάνων να αποκλείσουν από τις εκλογές τις μειονότητες, οι οποίες ιστορικά υποστηρίζουν τους Δημοκρατικούς, μέσω σειράς νόμων που υιοθετήθηκαν πρόσφατα σε επίπεδο πολιτειών.
Ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ «τασσόταν υπέρ της φυλετικής δικαιοσύνης, της οικονομικής δικαιοσύνης και της ελευθερίας που ξεκλειδώνει όλες τις άλλες: την ελευθερία να ψηφίζεις», δήλωσε η αμερικανίδα αντιπρόεδρος Κάμαλα Χάρις στον Λευκό Οίκο.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
